Decydując się na remont podłogi, musimy przede wszystkim ocenić stan istniejącej posadzki oraz warstw podpodłogowych. Ważne jest to, czy prace będą dotyczyć tylko jednego pomieszczenia czy wszystkich na danej kondygnacji. Istotne jest bowiem zachowanie jednakowego poziomu posadzki na całej powierzchni.
Progi powstałe w wyniku wymiany posadzki w pojedynczych wnętrzach nie powinny być wyższe niż 2 cm. Grubość pokryć podłogowych łącznie z warstwą mocującą waha się w granicach 3–25 mm. Planując remont, trzeba więc wziąć pod uwagę konieczność wyrównania podłoża, co może wpłynąć na znaczące podniesienie poziomu podłogi. Jeżeli zdecydujemy się także na jej ocieplenie i wyciszenie, to grubość nowych warstw będzie większa. Skuteczne wyciszenie wymaga bowiem podwyższenia podłogi (lub obniżenia podłoża) o co najmniej 7–8 cm. W przypadku podłogi na gruncie, grubość dodatkowych warstw będzie natomiast nie mniejsza niż 20 cm.
Nowa posadzka bez wymiany podłoża
Jeśli istniejąca posadzka jest równa, dobrze trzyma się podłoża, nie ugina się i nie ma ognisk zgnilizny – można przykryć ją nowym wykończeniem.
Panele laminowane oraz wykładziny dywanowe podnoszą poziom podłogi nie więcej niż o 10 mm i można je ułożyć praktycznie na każdym rodzaju starej podłogi. Na starych kafelkach najlepiej przykleić płytki ceramiczne lub parkiet, pod warunkiem, że użyty klej zapewni wystarczającą przyczepność do szkliwionego podłoża – powinna o tym informować instrukcja jego użycia. Ewentualnie można przeszlifować płytki szlifierką do kamienia i po odpyleniu – przystąpić do układania parkietu.
Dość ryzykowne może być natomiast ułożenie płytek ceramicznych na podłodze z desek lub na parkiecie, gdyż drewno pracuje i nie jest w pełni stabilnym podłożem. Na podłogach drewnianych nie powinno się natomiast kłaść wykładzin z PVC, gdyż uniemożliwiają one odparowanie wilgoci, co w razie przedostania się wody pod wykładzinę, może spowodować butwienie drewna.
Redakcja BudujemyDom
fot. Barlinek
