Drzwi zewnętrzne

(fot. Adpol)

Wybór oferowanych w sprzedaży drzwi zewnętrznych przekracza nasze wyobrażenia. Ale z samego ich oglądania niewiele wynika: nie wiadomo, czy drzwi, które ładnie wyglądają w sklepie, na stronie internetowej czy też w katalogu producenta, będą dobrze chroniły przed chłodem, wilgocią i czy będą odporne na włamanie. Na co więc zwrócić uwagę?

Materiał

Drewno. Drzwi drewniane kupujemy najchętniej ze względu na ich naturalny wygląd. Najpopularniejsze (i najtańsze) są z drewna krajowego: sosnowego, świerkowego, bukowego, jesionowego. Ale jeśli ktoś woli, by wejście do domu miało bardziej wyszukany wygląd, może wybrać drzwi z drewna gatunków egzotycznych – mahoniu, teku lub palisandru. Najlepsze są drzwi z drewna klejonego, a nie litego, bo są odporniejsze na paczenie. Drzwi drewniane są ciężkie – mogą ważyć nawet 150 kg – dlatego niełatwo je zamontować. Takie drzwi muszą być co kilka lat odnawiane.

 

PVC. Rzadko stosowane w budownictwie jednorodzinnym, choć są tańsze od drzwi drewnianych. Podobnie jak okna plastikowe, mają budowę komorową i konstrukcję wykonaną z profili PVC, usztywnioną profilami stalowymi lub aluminiowymi. Ponieważ są lekkie – łatwo je zamontować. Są odporne na wilgoć i zmiany temperatury i nie wymagają konserwacji, ale uszkodzone mechanicznie, nie dadzą się naprawić.

 

Stal. Drzwi produkuje się też z blachy stalowej ocynkowanej; stalowe mogą być ościeżnice, rzadziej skrzydło. Mają szkielet z kształtowników stalowych usztywniony prętami lub blachą profilowaną, a wypełnienie szkieletu stanowi izolacja ze sztywnej pianki poliuretanowej. Okładziny zewnętrzne mogą być wykonane z gładkich lub wytłaczanych płyt stalowych, z grubych profilowanych i laminowanych płyt wiórowych, grubych płyt wiórowych z okleiną z naturalnego drewna lub z grubej sklejki wodoodpornej. Ze stali wykonuje się najczęściej drzwi antywłamaniowe.

 

Aluminium. W domach jednorodzinnych bardzo rzadko stosuje się takie drzwi, dlatego że są mało estetyczne, „zimne” i kojarzone raczej z budynkami publicznymi. Mają budowę komorową i ocieplenie z pianki poliuretanowej.

Parametry

Izolacyjność cieplna. Określana współczynnikiem U, który warto sprawdzać, bo od niego zależy, jaka ilość ciepła będzie uciekać przez drzwi, a im mniej, tym mniejsze będą koszty ogrzewania. Zgodnie z przepisami, wartość U drzwi wejściowych nie powinna być większa niż 2,6 W/(m2·K), ale korzystniej jest wybrać jeszcze „cieplejsze”. Producenci prześcigają się w obniżaniu izolacyjności drzwi, dlatego w sprzedaży można znaleźć drzwi o następujących wartościach współczynnika U:

• drewniane: 1,2–2 W/(m2·K);
• z PVC: 1,3–2,5 W/(m2·K);
• aluminiowe: 1,1–2,5 W/(m2·K).

Uwaga! Współczynnik U można jeszcze spotkać pod dawnym oznaczaniem k W/(m2·K).

 

Izolacyjność akustyczna. Określana współczynnikiem Rw, który informuje, czy drzwi dobrze chronią przed hałasem z zewnątrz. O izolacyjność akustyczną trzeba szczególnie za- dbać wtedy, gdy dom buduje się w hałaśliwym otoczeniu, np. przy drodze szybkiego ruchu, linii kolejowej lub lotnisku. Izolację akustyczną wykonuje się ze styropianu, wełny mineralnej lub pianki poliuretanowej. Im większą wartość ma współczynnik Rw drzwi, tym lepiej, a może mieć od 27 do 44 dB. Standardem są drzwi, których Rw wynosi 32 dB.

 

Odporność na włamania. Drzwi zewnętrzne mogą być zwykłe, wzmocnione albo szczególnie odporne na włamanie – czyli antywłamaniowe. Takie drzwi mają klasę odporności C i deklarację zgodności z aprobatą techniczną lub kopię świadectwa czy certyfikatu. Dokumenty te wydają jednostki lub laboratoria akredytowane przez Polskie Centrum Akredytacyjne.
Uwaga! Czasami sprzedawcy oferują jako antywłamaniowe drzwi wzmocnione, które mają jedynie zamek klasy C. Jest to nadużycie.

 

Klasę określa się na podstawie specjalistycznych badań: drzwi próbuje się sforsować piłą, wkrętarką lub innymi narzędziami i klasyfikuje jako antywłamaniowe, jeśli przez 20 minut próba sforsowania się nie powiedzie. W tym czasie nie powinno się też udać wycięcie w drzwiach otworu o wymiarach 40 × 40 cm. Drzwi klasy A i B nie przechodzą takiego testu pozytywnie.

 

W drzwiach antywłamaniowych zwiększoną wytrzymałość zapewnia odpowiednia konstrukcja: rama stalowa usztywniona jest poziomymi i pionowymi prętami tworzącymi ruszt, a szkielet wewnętrzny wypełniony materiałem izolacyjnym – wełną lub pianką. Z zewnątrz konstrukcja pokryta jest ocynkowaną blachą stalową grubości 2–3 mm. Drzwi mogą być wykończone drewnem lub okleiną foliową albo drewnopochodną. W drzwiach antywłamaniowych najczęściej nie stosuje się przeszkleń, by nie osłabiać ich konstrukcji. Wysuwane w trzech lub czterech kierunkach bolce i rygle zamków stanowią dodatkowe zabezpieczenie przed wyważeniem.

 

Aleksandra Kuśmierczyk

Pełny artykuł w PDF: Drzwi zewnętrzne