Zanim jednak przystąpimy do wyboru konkretnych modeli osprzętu elektroinstalacyjnego, najpierw powinniśmy zastanowić się, gdzie go zamontujemy. O rozmieszczeniu w domu łączników instalacyjnych i gniazd trzeba pomyśleć projektując instalację elektryczną. Następnie, jeszcze przed położeniem tynków, należy ułożyć na niewykończonych ścianach okablowanie i umocować puszki instalacyjne, gdyż większość montowanego w domu osprzętu występuje w wersji podtynkowej. Dobrym pomysłem będzie wyznaczenie pionowych i poziomych pasów, w których będą przebiegać przewody elektryczne. Lokalizację pasów powinniśmy oczywiście oznaczyć na planach, co przyda nam się w przyszłości przy pracach remontowych. Innym rozwiązaniem jest wykonanie dokumentacji zdjęciowej ułożonej instalacji. Jeśli do wykończenia pomieszczeń zamierzamy wykorzystać płyty gipsowo-kartonowe, przewody muszą znaleźć się pod nimi. Otwory, w których będziemy mocować puszki, wierci się w płytach g-k za pomocą otwornicy i ścinającego krawędź otworu frezu.
modnie i wygodnie
Pamiętajmy, że z łączników i gniazd będziemy korzystać latami. Dlatego też należy zadbać o to, aby zostały one rozmieszczone w wygodnym dla nas i bezpiecznym miejscu. Łączniki światła zwykle umieszcza się wewnątrz pomieszczeń, po tej samej stronie co klamka. W przypadku mniejszych, ciasnych przestrzeni, jak spiżarnia, garderoba czy kotłownia, łączniki zaleca się montować przed wejściem. To samo dotyczy łazienek i pralni – chodzi o to, aby włączniki nie miały kontaktu z wilgocią. Standardowa wysokość montażu łączników wynosi 140 cm od poziomu podłogi. W pokojach dziecięcych może to być 100–120 cm. Obecnie coraz więcej osób decyduje się umieszczać łączniki niżej, na wysokości 90–100 cm. Jest to o tyle wygodne, że bez problemu mogą korzystać z nich dzieci, osoby niepełnosprawne i dorośli, którzy aby włączyć światło, nie muszą podnosić ręki.
Gniazda wtykowe montuje się zwykle na wysokości 20–30 cm od poziomu podłogi, powyżej cokołów. W kuchni i łazience natomiast powinny one znaleźć się nad szafkami, a więc na wysokości 110–120 cm, w możliwie największej odległości (co najmniej 60 cm) od strefy mokrej, czyli wanny, brodzika, umywalki, zlewozmywaka. W dużych salonach i na zewnętrznych tarasach gniazda wtykowe coraz częściej umieszcza się w podłodze tak, aby można było podłączyć do nich lampę, czy sprzęt muzyczny. Są one zazwyczaj osłonięte maskownicą i odpowiednio uszczelnione.
Tomasz Wojciuk
fot. Ospel
