Łączniki instalacyjne pozwalają sterować oświetleniem, ogrzewaniem, klimatyzacją, roletami zaś gniazda wtykowe stanowią zwykle zakończenie instalacji elektrycznej w poszczególnych pomieszczeniach i właśnie przez nie odbywa się przesył prądu do różnego rodzaju urządzeń. Oczywiście istnieją również inne rodzaje gniazd, jak komputerowe, głośnikowe, telefoniczne czy antenowe, które pełnią równie ważne funkcje co gniazda elektryczne.
Rozmieszczenie osprzętu elektroinstalacyjnego warto rozplanować na etapie projektowania instalacji elektrycznej, co pozwoli zaoszczędzić nam później uciążliwego kucia. Najpierw dobrze jest określić liczbę i rozmieszczenie łączników oraz gniazd w poszczególnych pomieszczeniach. Następnie warto określić rodzaj osprzętu i jeśli zdecydujemy się na jego wersję podtynkową (najpopularniejszą), umieścić w ścianach puszki instalacyjne.
Określenie lokalizacji łączników i gniazd
Łączniki oświetleniowe powinny być rozmieszczone tak, aby można było łatwo i wygodnie z nich korzystać. Zwykle montuje się je wewnątrz pomieszczeń, po tej samej stronie co klamka od drzwi, na wysokości od 100 cm do 140 cm od poziomu podłogi. Często inwestorzy decydują się umieszczać łączniki nieco niżej. Wówczas łatwiej jest dosięgnąć do nich dzieciom, a i dorośli, aby zapalić światło, nie muszą podnosić wysoko ręki. W mniejszych pomieszczeniach, jak np. garderoba, oraz wszędzie tam gdzie są ujęcia wody (łazienka, pralnia, kuchnia), często zakłada się łączniki przed wejściem (łącznik znajdujący się na zewnątrz nie jest narażony na zachlapanie).
Gniazda wtykowe przeważnie umieszcza się znacznie niżej, na wysokości około 30 cm od poziomu podłogi. Jednak i od tej reguły są wyjątki. Na zewnętrznych tarasach bądź w dużych salonach coraz częściej stosowane są gniazda ukryte w podłodze. Oczywiście osłonięte są one specjalną, uszczelnioną, zlicowaną z poziomem drewnianego parkietu czy wykładziny klapką. Z kolei w kuchni czy łazience gniazda powinny zostać wyprowadzone powyżej poziomu szafek, a więc na wysokości co najmniej 110 cm od poziomu podłogi, możliwie daleko – przynajmniej w odległości 60 cm – od strefy mokrej, czyli wanny, brodzika, umywalki.
Tomasz Wojciuk
fot. Ospel
