Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom 4/2010

DGP w szczegółach

20% kosztów budowy kominka z wkładem – tyle musimy przeznaczyć na elementy i montaż instalacji DGP! Jeśli zatem w domu ma stanąć kominek z wkładem, warto rozważyć dodatkowy wydatek na to, by ogrzane w nim powietrze było rozprowadzane do wszystkich pomieszczeń.

DGP w szczegółach
(fot. Darco/Perfekt)
Kominek z dystrybucją gorącego powietrza, czyli DGP, to sposób na oszczędzanie energii konwencjonalnej. Jego przydatność zauważymy zwłaszcza w okresie wiosny i jesieni, kiedy główną instalację c.o. będzie można wyłączyć, a dom ogrzewać wyłącznie kominkiem. Zobaczmy, jak działa DGP i jak wygląda montaż tej instalacji.

Jak działa kominek z DGP

Kominek z rozprowadzaniem ciepłego powietrza tworzy odrębny systemem ogrzewania – jest więc drugim, obok podstawowego, źródłem ciepła w domu.

 

Uwaga! Zgodnie z przepisami kominek nie może być jedynym źródłem ciepła, lecz jedynie uzupełniać istniejącą instalację grzewczą, aby była zapewniona możliwość ogrzewania budynku podczas dłuższej nieobecności mieszkańców.

 

W kominku z DGP ogień nagrzewa wkład kominkowy ze specjalnym ożebrowaniem. Nagrzany wkład oddaje ciepło powietrzu przepływającemu przez przestrzeń między korpusem wkładu a jego obudową. Dalej powietrze to transportowane jest do innych pomieszczeń kanałami (stalowymi lub aluminiowymi). Kanały te muszą mieć wymiary odpowiadające średnicy króćca wylotu ciepłego powietrza z kominka: jest to warunek jego sprawnego przepływu. Ruch powietrza może być naturalny (grawitacyjny) lub wymuszony.

 

Obieg naturalny polega na wykorzystaniu zjawiska, że gorące powietrze – lżejsze od chłodnego – unosi się na zasadzie konwekcji. Takie naturalne rozchodzenie się gorącego powietrza jest niezależne od jakichkolwiek zewnętrznych źródeł energii, nie zapewnia jednak docierania ciepła do wszystkich miejsc w domu.

 

Poziome odcinki kanałów doprowadzających powietrze mogą mieć najwyżej 2–3 m, dlatego obieg naturalny jest niewydolny w dużych, rozłożystych domach parterowych, sprawdza się natomiast w budynkach o prostym układzie – stosunkowo wysokich, ale wąskich, w których pomieszczenia ogrzewane przez kominek znajdują się powyżej miejsca, gdzie on stoi.

 

Obieg wymuszony jest wspomagany pracą wentylatora, który zasysa gorące powietrze – ogrzane przez wkład kominkowy – i tłoczy je do elementów systemu. Wentylator może doprowadzić ciepłe powietrze do wielu pomieszczeń. Wentylator najlepiej zamontować w przestrzeni nad kominkiem – na wylocie gorącego powietrza; urządzenie to musi być oczywiście zasilane energią elektryczną.

 

Wentylatory charakteryzują się różną wydajnością, która określa objętość powietrza przetłaczanego w ciągu godziny. Rodzaj wentylatora dobiera się do wielkości instalacji DGP.

 

W pomieszczeniach, do których dostarczane jest ciepłe powietrze, zainstalowane są kratki nawiewne lub anemostaty, czyli wyloty tego powietrza. Aby powietrze cyrkulujące między kominkiem a pomieszczeniami nie przenosiło kurzu, wentylator trzeba wyposażyć w filtr.

 

Uwaga! Miejsce zamontowania wentylatora powinno być łatwo dostępne, gdyż filtr wymaga okresowego czyszczenia.

 

Emilia Rosłaniec,
współpraca Adam Szpakowski

Pełna wersja artykułu w PDF DGP w szczegółach

Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!
Pozostałe artykuły

Prezentacje firmowe

Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!