Która kostka sprawdzi się na podjeździe, a która tylko na ścieżkach?
Ścieżki ogrodowe, taras ziemny, a nawet podjazd możemy wyłożyć brukiem betonowym, kamiennym oraz klinkierowym. Są to solidne i najczęściej stosowane materiały nawierzchniowe. Pamiętajmy jednak, by w miejscach, po których będą poruszać się samochody zastosować grubszy materiał. Na trakty piesze wystarczy kostka betonowa lub kamienna o grubości 4 cm bądź 4,5 cm bruk klinkierowy. Kostka betonowa i kamienna na podjazd powinna mieć natomiast grubość 6 cm, a bruk klinkierowy – 5,2 cm. Dostępna na rynku kostka drewniana nie znosi natomiast dużych obciążeń, ale można nią utwardzać ścieżki.
Klinkier jest szczególnie polecany na nawierzchnię podjazdów, bo łatwo zmyć z niego zanieczyszczenia, nie pozostają na nim plamy po oleju silnikowym, jest odporny na działanie soli drogowej, mróz i ścieranie. Sprawdzi się tu zwłaszcza bruk o gładkiej powierzchni (na ścieżkach natomiast efektownie zaprezentuje się ten z fakturą). Bruk klinkierowy występuje w ciepłych, naturalnych barwach (żółta, czerwona, brązowa, grafitowa) oraz jako cieniowany.
Wśród kamieni na nawierzchnie najlepiej nadaje się granit – skała twarda, nienasiąkliwa, o bardzo dużej odporności na obciążenia i ścieranie, występująca w odcieniach szarości, czerwieni, beżu, żółci i zieleni. Podobne właściwości do granitu ma bazalt (twarda ciemna skała), jednak po deszczu jego powierzchnia staje się śliska i lepiej stosować go jedynie jako dodatek kompozycyjny. Znacznie mniej trwały, ale bardzo efektowny jest piaskowiec i wapień. Można też kupić kostkę ze sjenitu i serpentynitu lub wykorzystać do utwardzenia nawierzchni kamień polny.
Bruk betonowy wykazuje dość dużą trwałość i jest tańszą alternatywą dla kamienia i klinkieru.
Kostka drewniana jest najmniej trwała, a po deszczu robi się śliska. Można kupić ją w postaci kostek lub krążków, najczęściej z drewna sosnowego, dębowego lub akacjowego, ale dostępny jest też bruk z gatunków egzotycznych.
Małgorzata Kolmus
fot. Libet
