Ogród na działce o powierzchni 2620 m2 powstawał od 1992 r. Najpierw Basia i Marian posadzili wzdłuż ogrodzenia cisy oraz żywotniki. Chodziło im o stworzenie wiecznie zielonej bariery od przechodniów i kurzu, wzbijającego się z szutrowej drogi osiedlowej. Obecnie ponad dwudziestoletni żywopłot jest ich dumą i oczkiem w głowie.
Marian przycina go trzy razy w roku, co sprawia, że jest bardzo gęsty, a młode przyrosty mają żywo zielony, bardzo dekoracyjny kolor. Pierwsze cięcie wykonuje w maju, a potem jeszcze dwa razy (przed końcem sierpnia). Tego rodzaju prace nie dotyczą tylko żywopłotu.
Do strzyżenia, golenia, formowania
Obsadzając blisko 20 lat temu klomb przed frontem domu oraz rabaty wzdłuż drogi dojazdowej do garażu, właściciele wybierali głównie krzewy i drzewa iglaste. Z każdej podróży po Polsce przywozili ciekawe odmiany iglaków. Mają różnorodne kształty i kolory. Dopiero po kilku latach stało się jasne, że jest ich zbyt dużo, i że rosną za blisko siebie. Marian przeniósł wtedy wybrane okazy w inne części ogrodu, a niektóre z pozostałych na miejscu zaczął strzyc. Z czasem musiał obejmować cięciem kolejne, a potem jeszcze następne rośliny. Przy okazji strzyżenia coraz większej ilości drzewek i krzewów, nabrał wprawy i nie traktował tej czynności jako uciążliwej. Wręcz przeciwnie. Ogarniał go zapał i fantazja, gdy widział, jak można zmieniać wygląd roślin i jednocześnie sprawiać, że otoczenie domu wyróżnia się spośród innych. W końcu zdecydował się stworzyć w ogrodzie kilka stref z uformowanymi z roślin geometrycznymi bryłami. Tym samym na zawsze rozwiązał problem zbyt gęstego ich rozmieszczenia.
Lilianna Jampolska
