Kostka brukowa

(fot. Semmelrock)

Odpowiednim materiałem do utwardzania ścieżek, patio i podjazdów jest kostka betonowa, kamienna oraz bruk klinkierowy – wystarczająco gruby materiał bez obaw można stosować na nawierzchnie, po których będą poruszać się samochody. Na rynku znajdziemy także bruk drewniany. Ten jednak nie znosi dużych obciążeń, ale można z niego wykonać trakty piesze. Kamień jest dość drogim materiałem, dlatego głównie od zasobności portfela zależy, czy właściciele domów z ogrodem wybiorą szlachetną kostkę kamienną, czy tańsze produkty, np. z betonu.

Betonowa

Powszechność kostki betonowej związana jest nie tylko z jej niską ceną, ale także z trwałością. Ponadto bruku dobrej jakości nie trzeba impregnować. Podatność kostki na zabrudzenie zależy bowiem od stopnia jej nasiąkliwości, a nasiąkliwość materiału wysokiej jakości jest niewielka – dzięki zastosowaniu technologii uszczelniającej w procesie produkcji. W przypadku tańszej kostki, warto stosować impregnaty powierzchniowe (zabezpieczony bruk jest bardziej odporny na zaplamienie, nie tworzą się na nim wykwity i dłużej zachowuje kolor).

 

Beton można dowolnie formować i barwić, stąd różnorodność wzorów kostki, która może nawet imitować kamień, drewno lub ceramikę. Istnieje kilka metod uszlachetniania bruku. Najbardziej popularne jest tzw. obijanie, w efekcie którego bruk zyskuje charakterystyczne rysy i przetarcia, a ułożona z niego nawierzchnia przypomina stary bruk. Kostka płukana ma natomiast szorstką, antypoślizgową powierzchnię z warstwą kruszywa. Producenci oferują systemy bruku składające się z elementów o różnych wymiarach i wykończeniu. Jest też grupa kostek tzw. ekologicznych – z wypustami dystansowymi lub z otworami – z których powstaje nawierzchnia z prześwitami, przepuszczająca wodę do gruntu. Szczeliny wypełnia się kruszywem bądź żyznym podłożem i sadzi byliny odporne na deptanie lub sieje trawę.

 

 

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 9/2012