Czy należy wykonać projekt instalacji wodociągowej?
W domach jednorodzinnych nie ma formalnego wymogu sporządzania szczegółowego projektu instalacji wodociągowej. Najlepiej jednak instalację wodną rozprowadzić na podstawie projektu, w którym określa się: trasę, średnice, materiał i rodzaj rur, miejsce zamontowania zaworów, wodomierza i urządzenia hydroforowego (jeśli są potrzebne). Najczęściej projektuje się jednocześnie instalację wodną i kanalizacyjną. Podczas montażu instalacji bez projektu może zdarzyć się bowiem tak, że wykonawca będzie namawiał nas do zrobienia instalacji w technologii, do której ma niezbędne oprzyrządowanie i doświadczenie, a nie w takiej, która dla naszego jest domu najlepsza. Warto zatem powierzyć zaprojektowanie instalacji sanitarnych uprawnionemu projektantowi, a wykonawcy – jego skrupulatną realizację.
Skąd brać wodę?
Możliwości są dwie – podłączenie naszej instalacji do sieci wodociągowej lub wykopanie własnej studni. O sposobie zaopatrzenia w wodę decydują warunki zabudowy lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Czasem jednak wybór pozostaje w gestii właściciela posesji.
Woda z wodociągu. Jest to rozwiązanie wygodne i większość osób mając taką możliwość, podłączy swoją instalację do sieci. W lokalnym zakładzie wodociągów i kanalizacji należy złożyć wniosek o przyłączenie. Na jego podstawie otrzymamy warunki techniczne, jakie ma spełniać podłączenie budynku do sieci wodociągowej. Otrzymamy też wytyczne dotyczące miejsca podłączenia do sieci i maksymalny pobór wody. Na tej podstawie zlecamy wykonanie projektu budowlanego wykonawczego, który następnie przedkładamy do uzgodnienia w lokalnym zakładzie wodociągów i kanalizacji. Po uzgodnieniu można zlecić budowę przyłącza pracownikom zakładu wodociągów i kanalizacji lub uprawnionym przez niego wykonawcom.
Woda z własnego ujęcia. Studnię wykonuje specjalistyczna firma. Najczęściej wykonuje się studnie wiercone. Sięgają one do pierwszej lub do głębszych warstw wodonośnych. Pierwsza warstwa jest narażona na zanieczyszczenia związane z działalnością człowieka – np. na zanieczyszczenia ściekami lub środkami ochrony roślin. Woda z głębszych studni jest dużo bezpieczniejsza do stosowania w gospodarstwie domowym, jest jednak często zażelaziona lub ma wysoką twardość. W zależności od głębokości lustra wody montuje się pompy samozasysające (do głębokości 7 m) lub pompy głębinowe. Studnie o głębokości powyżej 30 m wymagają uzyskania pozwolenia wodno-prawnego.
Woda pod ciśnieniem. Woda z wodociągu dociera do instalacji wewnętrznej pod odpowiednim ciśnieniem – takim, że dopłynie do każdego kranu. Jednak woda z własnego ujęcia wymaga zastosowania zbiornika hydroforowego, który umożliwi skorzystanie z niej bez uruchamiania się pompy w studni przy każdym odkręceniu kranu.
fot. BWT
