Istotą tego stylu jest surowa prostota, swojskość i przytulność. Tu nic nie kłóci się z naturą ani nie wybija na pierwszy plan. Kolory nie konkurują, meble nie próbują przyćmić się nawzajem. Liczy się atmosfera. A w polskiej tradycji atmosfera to przede wszystkim drewno, i to w rodzimym wydaniu. Zapominamy o egzotycznych merbau, iroko czy zebrano, a uśmiechamy się do dębu, jesionu, olchy i brzozy.
Z tych założeń wynika obowiązująca sympatyków rustykalnych klimatów kolorystyka: stonowana, oparta na chromatycznych połączeniach odcieni. Duet beżu i brązu, przez stylistów wnętrz odradzany zwykle jako opatrzony i monotonny, w tym jednym nurcie ma szczególną rację bytu; wszak drewno obiema tymi barwami obdarzyła sama natura.
Meble rustykalne to oczywiście wszelkie egzemplarze zdolne wylegitymować się wiejskim rodowodem, a także cała plejada modeli stylizowanych. Przy doborze sprzętów nie należy popadać w nadmierną dekoracyjność, by wnętrze, w założeniach wzorowane na chłopskiej izbie, nie upodobniło się nadmiernie do typowego włościańskiego dworu. Współczesny rustykalny szyk to przede wszystkim prostota: surowe drewniane stoły na kozłach lub krzyżakach, masywne zydle i belkowane sklepienia. Ciekawy efekt daje także drewno o odcieniu „przygaszonym” szarą bejcą; taki zabieg uszlachetnia wystrój, przełamując jego plebejskość odrobiną rasowej patyny.
fot. Quick Step
