|
| (fot. Libet) |
Pamiętajmy, że zalecana szerokość ścieżek ogrodowych to 80 cm, ponieważ dwie osoby mogą się na niej swobodnie minąć. Uwaga! Nawierzchnia musi być zaprojektowana ze spadkiem w takim kierunku, aby woda deszczowa, która nie zdąży wsiąknąć w ziemię, nie spływała w stronę ścian budynku.
Jeśli nasza działka jest nieduża, to czasem wystarczy tylko wykonać ścieżkę od furtki do drzwi wejściowych i podjazd dla samochodu. W przypadku bardzo małych działek zwykle to wystarczy, ponieważ ważną częścią ogrodu jest zieleń. Właściciele nieco rozleglejszych parceli powinni jednak pomyśleć o rozprowadzeniu traktów także w strefie rekreacyjno- ozdobnej.
Przydatna może być ścieżka prowadząca od furtki na taras – goście zaproszeni do ogrodu na grilla nie muszą wtedy przechodzić przez wnętrze całego domu. Jeśli w ogrodzie są miejsca o specjalnym przeznaczeniu – placyk zabaw czy warzywnik – również warto doprowadzić do nich utwardzone dróżki. Jeśli się tego nie zrobi, przebieg częstych kursów i tak szybko stanie się widoczny w postaci nieestetycznych, wydeptanych w trawie korytek.
Jeśli posiadamy naprawdę dużą działkę, mamy wiele możliwości jej zagospodarowania – dobrze będą się tu prezentowały rozwidlenia i skrzyżowania ścieżek, niewielkie placyki, a nawet okazałe rondo na podjeździe. Zawsze jednak warto pamiętać o zachowaniu odpowiednich proporcji; zbyt duża utwardzona powierzchnia robi raczej przygnębiające wrażenie. Może także stać się przyczyną kłopotów z odprowadzeniem wody deszczowej.
Przydomowe ciągi komunikacyjne mogą być wykonane z bardzo wielu materiałów. Wybierając rodzaj nawierzchni, należy wziąć pod uwagę własne upodobania, planowany charakter ogrodu, ale także – funkcję traktu. Warto też dopasować elementy ścieżki do elewacji budynku.
ŚCIEŻKI
Mamy w tym zakresie naprawdę wielki wybór, ponieważ spacery nie powodują znacznego obciążenia podłoża. Jednak te najbardziej uczęszczane, czyli np. dojście od furtki do domu, warto wykonać w technologii wytrzymalszej niż pozostałe. Na szczęście nic nie stoi na przeszkodzie, by łączyć i komponować ze sobą różne rodzaje nawierzchni.Większość inwestorów wybiera kostkę betonową. Na ścieżkę wystarczy najcieńsza jej odmiana grubości 4 cm. Dzięki dostępnym formom można z niej kształtować trakty o krętym przebiegu (doskonałe do ogrodu naturalistycznego), ronda, rozety i półkoliste schodki. Amatorom geometrii wystarczą elementy prostokątne i kwadratowe. Kolory, od pastelowych po bardzo jaskrawe, powierzchnie gładkie, piaskowane lub śrutowane w fazie produkcji, a także uszlachetniane za pomocą domieszek (np. bazaltu), pozwalają na układanie wymyślnych wzorów oraz na idealne dobranie wyglądu ścieżek do stylu domu i ogrodu.
Ciąg dalszy artykułu w Budujemy Dom "Dom Polski" 2010
