|
| (fot. Brunner) |
KOMINEK
Jeśli kominek traktujemy jako jeszcze jeden dekoracyjny mebel i palić będziemy tylko kilka razy w roku, to inwestycja w jakikolwiek system rozprowadzenia ciepła nie ma sensu, nie musimy także przejmować się właściwościami użytkowymi kominka i możemy skupić się na jego estetyce.Jeśli natomiast chcemy praktycznie wykorzystać kominek i palić często, choćby po to, by zmniejszyć rachunki za paliwo do kotła c.o., to jego parametry techniczne stają się istotne.
Do palenia ciągłego lub standardowy. Warte zainteresowania są wkłady przeznaczone do palenia ciągłego – przystosowane do częstego i długotrwałego wykorzystywania.
Są trwalsze, ponadto zwykle są w stanie utrzymać żar nawet 8–10 godzin. Moc kominka. Inaczej niż w kotle c.o. moc jest drugorzędnym parametrem kominka. Wszystko dlatego, że:
- nie jest ona stała – zmienia się w miarę wypalania się drewna;
- kominek nie musi pokrywać całego zapotrzebowania domu na ciepło, bo jest tylko uzupełnieniem innego sposobu ogrzewania;
- nawet najmniejszy kominek ma moc nominalną 8–10 kW, co wystarczy dla domów o powierzchni ok. 150 m2, wybudowanych zgodnie z obecnie obowiązującymi normami izolacyjności cieplnej.
Wkład może być też wykonany ze stali. Płyty stalowe są cieńsze i lżejsze niż żeliwne. By zwiększyć ich odporność na wysoką temperaturę i zdolność do akumulacji ciepła, komorę paleniska wykłada się płytami szamotowymi. Jako stalowe wykonuje się zwykle wkłady kominków o nowoczesnej formie, często sprzedawane od razu z obudową. Wkłady stalowe są zwykle droższe niż żeliwne.
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym „Dom Polski 2011”
