Tak działające kolektory pozyskują więcej ciepła niż kolektory płaskie. Najpopularniejsze są trzy niżej omówione rodzaje:
z przepływem bezpośrednim czynnika roboczego – mają dwie rurki zamontowane współosiowo wewnątrz szklanej rury próżniowej; wewnętrzną wpływa do absorbera zimny czynnik roboczy, zewnętrzną wraca do instalacji czynnik ogrzany;
|
| Przekrój rury kolektora próżniowego z bezpośrednim przepływem czynnika roboczego |
z rurkami cieplnymi – energia promieniowania słonecznego odbierana jest z absorbera w czasie odparowywania cieczy, która znajduje się w rurce. Jest to ciecz, która paruje w niskiej temperaturze, na przykład alkohol. Żeby łatwo cyrkulowała w rurce cieplnej, kolektor musi być nachylony pod kątem min. 20°. Kolektory te mają wyższą sprawność niż kolektory z bezpośrednim przepływem czynnika roboczego. Podstawową zaletą układu rur próżniowych o przepływie pośrednim jest możliwość demontażu pojedynczego układu (na przykład podczas prac serwisowych) bez wyłączania zatrzymywania całej instalacji;
|
| Przekrój rury kolektora z rurkami cieplnymi |
z parabolicznym zwierciadłem CPC (z ang. Compound Parabolic Concentrator). Składają się z luster, za pomocą których promieniowanie słoneczne jest skupiane wewnątrz kolektora jak w soczewce i kierowane na rurę z czynnikiem roboczym. Kształt zwierciadła zwiększa zdolność absorbowania promieniowania rozproszonego przez chmury, a także promieniowania bezpośredniego docierającego do kolektora pod niekorzystnym kątem.
W kolektorach tych można uzyskać bardzo wysoką temperaturę czynnika grzewczego, dzięki czemu mają one najwyższą sprawność, chociaż nie wymagają ustawiania każdej rury w kierunku słońca. Dopuszczalne jest odchylenie usytuowania domu od kierunku południowego – może być on ustawiony bardziej na wschód lub zachód, a sprawność kolektora i tak będzie wysoka.
|
| Kolektor z parabolicznym zwierciadłem CPC |
Redakcja BD
Dodaj komentarz