Pokój kąpielowy - funkcjonalność padła ofiarą estetyki

Parametry domu:

• Powierzchnia 230 m2;
• Na parterze - łazienka gościnna o powierzchni 6 m2;
• Na poddaszu - dziecięca 8 m2 i pokój kąpielowy 15 m2.
• Woda z wodociągu (nieuzdatniana dodatkowo), odprowadzana do kanalizacji zbiorczej.
• Wentylacja - grawitacyjna. 

Pokój kąpielowy przy sypialni małżeńskiej:

• Ogrzewanie - wodne podłogowe i grzejnik na ścianie z grzałką elektryczną. 
• Posadzka - z płyt terakoty. 
• Wykończenie ścian - płyty terakoty oraz naścienne panele z płyty MDF z okleiną drewnopodobną. 
• Armatura sanitarna - wolno stojąca wanna o dł. 185 cm, z akrylu; dwie umywalki wym. 60 x 45 cm; sedes i bidet (podtynkowe, podwieszane). 
• Baterie - chromowane przy umywalce; podłogowa bateria wannowo-natryskowa o wys. 98 cm. 
• Meble i akcesoria - podwieszane szafki pod umywalkami i na ścianie za wanną. 
• Oświetlenie - halogenowe i LED-owe.

Oświetlenie nad lustrem i boczne na ukośnej ścianie okazuje się niewystarczające

Armaturę ceramicznego, podwieszanego sedesu i bidetu zakrywa panel ścienny z płyty MDF z okleiną drewnopodobną

Decyzja: w nowym domu wydzieliłam na poddaszu sporą strefę małżeńską - z sypialnią, garderobą, toaletką, łazienką. Ta ostatnia z założenia miała być obszernym pokojem kąpielowym z dwoma oknami i obelkowanym sufitem, tworzonym przez ukośny stropodach. Celowo nie obniżałam sufitu, żeby wnętrze miało oddech, a chwilowa wilgoć wysuszała się pod wysokim sufitem.

Na środku pomieszczenia zaprojektowałam z projektantem wnętrz wolno stojącą wannę. Model wraz z podłogową baterią sprowadziłam z Niemiec, ponieważ w Polsce były szalenie drogie. W sumie zapłaciłam za nie 3 razy mniej. Reszta sanitariatów oraz płytek na posadzce i ścianie jest polska.

Kolorystykę ustaliłam z projektantem. Wiem, że taka jest modna, lecz teraz wydaje mi się trochę zbyt surowa i męska. Architekt świetnie zaprojektował natomiast szafki i panel na ścianie, którym obudował armaturę podtynkową sedesu. Szafki są pojemne - mieszczą wszelkie potrzebne w łazience przedmioty. Żadne z nich nie stoją więc na wierzchu, co porządkuje łazienkę.

Wannę obsługuje podłogowa bateria wannowo-natryskowa o wys. 98 cm

Dwie umywalki umieszczono na podwieszanych szafkach

Pokój kąpielowy ma w centralnym miejscu wolno stojącą wannę

Pokój kąpielowy - rady i przestrogi:

• Osobne łazienki dla rodziców i dla dzieci sprawdzają się doskonale. Następnym razem zrobię tak samo! Oddzielenie ich nie generuje rodzinnych konfliktów z dorastającymi córkami typu "znowu nie opuściłaś deski na sedesie", lub "nie schowałaś przyborów do mycia". Materiały wykończeniowe w łazience są łatwe w pielęgnacji. Zauważyłam natomiast, że znacznie łatwiej, niż wannę z akrylu, myje się śliską powierzchnię ceramicznych sanitariatów. Do niedawna z wanny korzystam okazjonalnie. Natomiast jeśli już jej używałam, czyniłam z tego rytuał - rozstawiałam świece i kadzidełka, wpuszczałam do wody olejki. Kąpiel w pojedynkę lub we dwoje była wtedy relaksująca.
• Teraz ze względów zdrowotnych muszę zażywać kąpieli częściej, więc wanna okazuje się bardziej przydatna. Ma jednak wady - jest dla mnie samej zbyt długa i brakuje przy niej półki na akcesoria. W tym względzie funkcjonalność padła ofiarą estetyki. Minimalizm ma swoje wymogi, bo oprócz baterii przy wannie nie może nic stać.
• Mimo że łazienka ma dwa okna, w dachu i w ścianie, jest dość ciemna. Muszę zmodernizować jej oświetlenie. Sufitowe lampy znajdują się zbyt wysoko i niedostatecznie oświetlają łazienkę. Halogeny na ścianach i nad lustrem, z punktowym światłem, też nie wystarczają. Ponadto, noszę się z zamiarem dobudowania w łazience prysznica. Jest na to miejsce.

Koszty wyposażenia pokoju kąpielowego na poddaszu:

• wanna z baterią 2800 zł, 
• sedes, bidet, umywalki z bateriami 4500 zł, 
• meble i panel naścienny 10 000 zł.

Redaktor: Lilianna Jampolska
Na zdjęciu otwierającym: Pokój kąpielowy ma dwa okna oraz wodne ogrzewanie podłogowe i grzejnik z grzałką elektryczną