- Na co zwracać uwagę, podczas doboru wiertarki?
- Na co zwracać uwagę, podczas doboru wkrętarki?
- Jak dobrać szlifierkę kątową?
- Na co zwracać uwagę, podczas doboru kosiarki?
- Czy warto zakupić podkaszarkę?
- Na co zwracać uwagę, podczas doboru pilarki?
- Dlaczego warto zakupić myjkę ciśnieniową?
Elektronarzędzia zasila prąd z sieci lub akumulatora. Dzięki nim robota idzie szybciej i jest lżejsza od wykonywanej przy pomocy narzędzi ręcznych. Dlatego wiertarki elektryczne wyparły te na korbę (czy młodzi w ogóle wiedzą, że było coś takiego?), a kosiarki zastąpiły kosy.
Asortyment elektronarzędzi jest wyjątkowo szeroki. W domu najbardziej przydadzą się wiertarka i wkrętarka, ewentualnie ich połączenie, czyli wiertarko-wkrętarka. Nieco bardziej zaawansowani (a może po prostu chętniejsi) mogą pomyśleć o szlifierce kątowej.
W ogrodzie absolutnie niezbędna będzie kosiarka (tylko nielicznych stać na zamawianie ogrodnika do każdego strzyżenia trawnika). Przyda się podkaszarka i myjka. Właściciele dużych posesji, którzy lubią ciąć grube konary na pniaki do kominka, mogą kupić jeszcze piłę łańcuchową (pilarkę).
Wiertarki - charakterystyka
Służą do drążenia otworów w drewnie, metalu, tworzywach. Wyposażone w mechanizm udarowy (to system, który wytwarza rytmiczne uderzenia przekazywane na wiertło) również w betonie i materiałach ceramicznych. Po zakupie odpowiednich akcesoriów da się je wykorzystać do mieszania farb i zapraw, szlifowania powierzchni (potrzebne są elastyczne krążki, na które zakłada się papier ścierny), czyszczenia zardzewiałych metalowych bram i ogrodzeń (wiertło zastępuje obrotowa szczotka stalowa).
Do podstawowych prac wystarcza wiertarka o mocy 500-600 W. Mocniejszą (powyżej 800 W) da się wycinać otwory przy pomocy otwornicy i mieszać gęstą zaprawę w dużym pojemniku. Większość wiertarek jest wyposażona w zębatkowy mechanizm udarowy, umożliwiający wydajne wiercenie w stosunkowo miękkich materiałach: cegle, silikatach, betonie komórkowym. Do pracy w betonie zdecydowanie lepsza jest młotowiertarka z udarem pneumatycznym, która służy też do kucia bruzd.
U niektórych producentów kolor obudowy wiertarki wskazuje na jej przeznaczenie - przykładowo sprzęty granatowe są dla profesjonalistów, zielone dla majsterkowiczów, żółte dla tych, którzy używają ich kilka razy w roku.
Wkrętarki - charakterystyka
Większość wiertarek - dzięki regulowanym obrotom i przełącznikowi lewo/prawo - można wykorzystać do wkręcania/wykręcania śrub i wkrętów, choć przy precyzyjnych pracach łatwo nimi zerwać gwint. Dlatego do takich zadań, jak mocowanie płyt gipsowo-kartonowych, przykręcanie sztachet czy skręcanie mebli, lepiej wybrać wkrętarkę lub wiertarko-wkrętarkę z wielopozycyjnym regulatorem momentu dokręcenia.
Wygodniejsze w użyciu są urządzenia zasilane z akumulatora - bez problemu dokręcimy nimi coś na dachu, czy przy ogrodzeniu, z dala od domu. Wiertarko-wkrętarki mają akumulator o napięciu od 9,6 do 18 V. Jego pojemność nie przekracza na ogół 1,5 Ah, co umożliwia wkręcenie do kilkuset wkrętów. Jak wskazuje nazwa, wiertarko-wkrętarką da się też drążyć otwory, ale raczej w miękkich materiałach, np. w drewnie.
Szlifierki kątowe - charakterystyka
Służą do przecinania metalu, betonu, twardych materiałów ceramicznych (np. gresowych płytek), mogą być również wykorzystywane do zgrubnego szlifowania powierzchni, czyszczenia z rdzy, usuwania warstw starej farby. Mniejsze, jednoręczne mają moc od 500 do 1000 W, duże dwuręczne do 2500 W. Do większości zadań domowych wystarczą te mniejsze, wyposażone w tarcze o średnicy 115 lub 125 mm. Mocniejsze (tarcza 180 lub 230 mm) sprawdzą się przy cięciu zbrojenia i kostki brukowej. Na szlifierce można osadzić również szczotkę do usuwania rdzy czy tarczę elastyczną do szlifowania większych powierzchni.
Da się bez niej obejść, ale jeśli ktoś wykonuje w domu samodzielnie sporo prac, nie wyłączając drobnych remontów czy wykańczania łazienki, szlifierka kątowa przyda się na pewno. Należy jednak pamiętać, że jest to narzędzie dość niebezpieczne, z uwagi na wysokie obroty oraz powstawanie iskier (których strumień może być przyczyną pożaru) i pyłu. Bezwzględnie powinno się pracować z przytwierdzoną osłoną, w rękawicach i okularach ochronnych!
Kosiarki - charakterystyka
Fachowcy zalecają koszenie trawy przynajmniej raz w tygodniu. Sprzęt do jej cięcia dobiera się przede wszystkim do powierzchni trawnika. Im większy, tym większej szerokości roboczej potrzeba (to szerokość pracy noży, taki pas trawy maszyna przystrzyże przy jednym przejechaniu). Kosiarki występują jako elektryczne i spalinowe, na rynku da się znaleźć także ręczne. Te ostatnie mają prostą budowę (noże są zamontowane na bębnie i tną, gdy pchamy sprzęt) oraz na ogół niewielką szerokość roboczą, 30-45 cm. Sprawdzą się tylko na małych (do 200 m2), równych i często strzyżonych murawach.
Kosiarki elektryczne wyposaża się w silniki o mocy do 1800 W. Szerokość robocza noża to zwykle 30-46 cm, optymalna wielkość trawnika wynosi do 600 m2. Ci, którym przeszkadza plączący się pod nogami przewód, mogą zakupić droższy model akumulatorowy. Kosiarki elektryczne są łatwe w obsłudze i manewrowaniu oraz stosunkowo lekkie.
Modele spalinowe przeznaczone są do rozległych trawników: 1000-2500 m2. Mają większą moc (silnik 3,5 do 5,5 KM) i szerokość roboczą (40-55 cm). Są głośniejsze i cięższe, ich obsługa bardziej skomplikowana. Do działania potrzebują benzyny i oleju.
Wybierając kosiarkę, warto zwrócić uwagę na następujące udogodnienia:
- centralna regulacja wysokości cięcia - to najczęściej dźwignia, która umożliwia podniesienie lub opuszczenie całego urządzenia. Niekiedy (w tańszych modelach) wysokość cięcia reguluje się, zmieniając ustawienie każdego koła z osobna;
- duże koła (ważniejsze są tylne) - to łatwiejsze manewrowanie, szczególnie kosiarką z pełnym koszem;
- doczepiany kosz;
- ergonomiczny i łatwy do złożenia uchwyt do prowadzenia kosiarki;
- napędzane koła - urządzenie jedzie samo, nie musimy go pchać;
- funkcja mulczowania - czyli rozdrabniania ściętej trawy, która zostaje na ziemi;
- elektryczny rozrusznik silnika (w modelach spalinowych) - nie trzeba szarpać się z linką rozruchową.
Podkaszarki - charakterystyka
Podkaszarki i kosy (wykaszarki) wykorzystuje się tam, gdzie nie wjedzie kosiarka. Lekkie podkaszarki elektryczne, zasilane z sieci lub cięższe, z akumulatora, sprawdzą się przy przycinaniu murawy między krzewami i przy płocie - generalnie w miejscach trudno dostępnych. Również na terenie ze spadkiem, przy trawie wysokiej i zachwaszczonej. Elementem tnącym jest tu nylonowa żyłka, nawinięta na obracającą się głowicę. W najtańszych modelach żyłkę - po zerwaniu albo zużyciu - wyciąga się ręcznie, w półautomatycznych wysuwa się sama, lecz musimy kontrolować jej stan.
Moc elektrycznej podkaszarki to zwykle do 900 W. Kosy spalinowe są mocniejsze i znacznie cięższe. Głowicę z żyłką może zastąpić tarcza tnąca, wtedy urządzenie poradzi sobie z bardzo zaniedbanym trawnikiem i suchymi zaroślami. Elektryczne podkaszarki są przewidziane do przydomowych ogródków, kosy spalinowe raczej do pracy w rozległych, półdzikich ogrodach i na kwietnych łąkach. Ich silniki mogą być dwu- lub czterosuwowe, te pierwsze wymagają sporządzania mieszanki paliwa z olejem. Niezbędny jest też cykliczny serwis - regulacja silnika, czyszczenie filtra powietrza, kontrola świecy zapłonowej.
Pilarki - charakterystyka
Do wycinania grubych gałęzi i połamanych konarów służą pilarki (piły) łańcuchowe. Te również występują jako elektryczne i spalinowe. Elektryczne są lżejsze, cichsze, bardziej ekologiczne. Prostsze w obsłudze, bo nie korzysta się z szarpaka. Spalinowe głośniej pracują, dymią, silniej wibrują. Wymagają paliwa, wymiany świec, filtrów. Ale ich pola działania nic nie ogranicza. Są też mocniejsze i wytrzymalsze.
Przy zakupie zwracajmy uwagę na moc (elektryczne 1600-2400 W, spalinowe kilka KM) i długość prowadnicy (najczęściej 30-40 cm). Także wagę pilarki (elektryczna około 3 kg, spalinowa nawet 2-3 razy więcej) i wyposażenie dodatkowe (system redukcji drgań, sposób napinania łańcucha). Piły łańcuchowe są głośnie (90-120 dB), dlatego przydadzą się słuchawki wygłuszające. Oczywiście, również rękawice, okulary i kask.
Myjki ciśnieniowe - charakterystyka
Ułatwiają mycie samochodu, roweru, czyszczenie mebli ogrodowych, tarasu, elewacji i podjazdu. Strumień wody pod ciśnieniem (w myjkach zalecanych do gospodarstw domowych od 50 do 130 barów, tj. kilkadziesiąt razy większym niż w kranie), skutecznie usuwa rozmaite zabrudzenia. Nie trzeba niczego szorować, schylać się, wchodzić na drabinę.
Urządzenie podłącza się do ujęcia wody, można to zrobić zwykłym wężem ogrodowym. Wysokie ciśnienie wytwarza jego najważniejsza część, czyli pompa. Wysokociśnieniowy przewód doprowadza wodę do pistoletu natryskowego, który można "przedłużyć" prostą lancą. Rozmaite dysze zmieniają strumień wody (np. punktowy, płaski), jako końcówki można też stosować szczotki lub gąbki. Pompę napędza silnik - elektryczny (zasilany z sieci bądź akumulatora) lub spalinowy (głównie w urządzeniach profesjonalnych).
Niektóre myjki umożliwiają mycie z użyciem detergentów (muszą mieć zbiornik na środek czyszczący), jeszcze inne podgrzewają wodę. Korzystając z nich, oszczędzamy wodę, której potrzeba mniej, niż przy braniu jej ze zwykłego węża.
Redaktor: Janusz Werner
Dodaj komentarz