- Jak usunąć z kostki brukowej zabrudzenia, naloty, chwasty?
- Jak przeprowadzić impregnację kostki brukowej?
- Kiedy możemy się ograniczyć do wymiany pojedynczych kostek w nawierzchni brukowej?
- Jak naprawić nierówną nawierzchnię?
Choć kostka betonowa jest trwała i odporna na działanie czynników zewnętrznych, od czasu do czasu trzeba ją porządnie wyczyścić i odświeżyć. Po kilku czy kilkunastu latach użytkowania mogą bowiem wystąpić na niej rysy, pęknięcia, trudne do usunięcia plamy, warstwa zielonego nalotu czy koleiny. Niekiedy wystarczają proste zabiegi pielęgnacyjne. Innym razem trzeba wymienić część elementów lub cały trakt zbudować od nowa.
Usuwamy zabrudzenia, naloty, chwasty
Wymiana brukowanej nawierzchni z kostki to ostateczność, bowiem przy odrobinie wysiłku można odświeżyć jej wygląd. Warto zacząć od solidnego spłukania jej strumieniem wody z myjki ciśnieniowej. Dla lepszego efektu używa się także przeznaczonego do betonu detergentu czyszczącego, ewentualnie płynu do mycia naczyń. Świeże plamy można zasypać piaskiem, który chłonie olej, lub zmyć gorącą wodą z detergentem. W zacienionych i wilgotnych miejscach nawierzchnia z czasem pokrywa się nalotem organicznym. Poradzi sobie z nim myjka ciśnieniowa. Uważajmy jednak, aby podczas jej stosowania nie wypłukać piasku z fug.
Jeżeli kostka ma liczne rysy, trudne do usunięcia zabrudzenia czy plamy z farby, jej powierzchnię można wypiaskować lub zeszlifować. Znacznie częściej stosuje się pierwszą metodę. Piasek zmieszany z wodą podawany pod dużym ciśnieniem ściera zniszczoną warstwę. Później taki odświeżony bruk najlepiej zaimpregnować.
Mało estetycznie na betonowej kostce wyglądają także wykwity w postaci białawego nalotu. Z czasem ścierają i zmywają się same, jednak można pozbyć się ich szybciej, stosując przeznaczone do tego preparaty.
Problemem (zwłaszcza latem) bywają też rosnące w spoinach chwasty. Można usuwać je mechanicznie za pomocą specjalnych narzędzi (nożyków, szpachelek), ale jest to dosyć uciążliwe. Skuteczniejszą metodą jest zastosowanie środka chwastobójczego. W sprzedaży znajdziemy również preparaty, którymi polewa się spoiny. Zapobiegają one porastaniu ich chwastami oraz mchem. Ten ostatni może pojawiać się w miejscach zacienionych. Nie wszystkim użytkownikom przeszkadza, pamiętajmy jednak, że po deszczu robi się śliski.
Część osób decyduje się na usunięcie starej piaskowej zasypki i zastosowanie w jej miejsce wodoprzepuszczalnej zaprawy epoksydowej, która nadaje traktom odporność na zarastanie roślinnością, czyszczenie myjką ciśnieniową oraz zwiększa stabilność. Zaprawę taką warto stosować na niewielkich powierzchniach z lekkim spadkiem.
Przeprowadzamy impregnację kostki brukowej
Jeżeli głównym problemem jest zszarzały kolor nawierzchni, wystarczy ją zaimpregnować, aby odzyskała świeży wygląd. Po latach użytkowania kostka często blaknie pod wpływem promieniowania UV (zwłaszcza, gdy nie została zabezpieczona). Preparaty można stosować zarówno na nowy, dopiero co ułożony bruk, jak i stary, poddany wcześniej gruntownemu czyszczeniu. Mają właściwości hydrofobowe, dlatego zmniejszają nasiąkliwość materiału, podnosząc jego odporność na działanie mrozu, uszkodzenia mechaniczne (kruszenie, ścieranie), zaplamienie i powstawanie wykwitów.
Dostępne na rynku impregnaty nieco różnią się od siebie. Mogą dawać matowe wykończenie albo tzw. efekt mokrego kamienia. Niektóre zwiększają intensywność koloru kostki, inne mają właściwości barwiące i dostępne są w różnych odcieniach.
Impregnację wykonujemy w suchy, ciepły, ale niezbyt słoneczny dzień. Powierzchnia powinna być sucha i oczyszczona wcześniej z piasku, brudu, oleju czy mchu za pomocą myjki ciśnieniowej. Preparat należy rozprowadzać równomiernie wzdłuż spoin. Najwygodniej robić to za pomocą wałka na kiju teleskopowym. Używa się też pędzla, a w przypadku dużego metrażu - natrysku. W pierwszej kolejności malujemy trudno dostępne miejsca, np. kostki przy obrzeżach i same obrzeża. Zwykle nakłada się dwie warstwy, w odstępie czasowym zalecanym przez producenta.
Wymieniamy pojedyncze kostki
Niekiedy tylko poszczególne elementy mają pęknięcia, spowodowane usuwaniem lodu za pomocą ostrych narzędzi, intensywnym stosowaniem środków odladzających czy zastosowaniem zbyt cienkiego materiału na trakty poddawane dużym obciążeniom.
Kostki można łatwo wyjąć i zastąpić nowymi. Do ich wyciągania najwygodniej używać chwytaka do bruku, ewentualnie wąskiego cienkiego dłuta oraz specjalnych stalowych haczyków. Przy wymianie, najlepiej mieć zapas materiału, który był pierwotnie układany. Wtedy będziemy mieć pewność, że jest w tym samym kolorze. Nowy, nieużytkowany jeszcze bruk początkowo będzie się różnić odcieniem, ale z czasem różnica się zatrze.
Naprawiamy nierówną nawierzchnię
Jeśli trakt się zapada, rozjeżdża, powstają nierówności, przyczyną zwykle jest źle wykonana podbudowa, zbyt duże obciążenie (np. wjeżdżanie na podjazd ciężarówkami), ewentualnie podmywanie nawierzchni przez wodę. Czasem kostki przemieszczają się z powodu braku obrzeży (niewykonanie ich jest poważnym błędem) i wtedy zwykle trzeba poprawić znaczny fragment nawierzchni.
W przypadku, gdy zapada się jedynie kilka kostek, nie ma potrzeby sięgać do warstwy nośnej. Wystarczy usunąć te elementy, uzupełnić piaskową podsypkę, wyrównać ją, ułożyć ponownie bruk, dobić go gumowym młotkiem i zafugować piaskiem. Drobne naprawy z powodzeniem można wykonać we własnym zakresie.
Jeśli kostka zapadła się na dużej powierzchni, należy sprawdzić stan podbudowy i ocenić zakres prac. Najlepiej zlecić je wykwalifikowanej ekipie brukarskiej, zwłaszcza w obrębie podjazdu, który musi znosić duże obciążenia. Błędy wykonawcze bardzo często dotyczą warstwy nośnej (spodniej) z kruszywa. Bywa układana z niewłaściwych materiałów i niedostatecznie zagęszczana. Jej naprawa jest na ogół pracochłonna i kosztowna.
Po zdjęciu bruku, stwardniałą podsypkę piaskowo-cementową przeważnie się usuwa, wcześniej rozbijając ją na części. Teraz można sprawdzić stan warstwy nośnej i podłoża. W miejscach, gdzie kruszywo zapada się, należy je uzupełnić i ubić w sposób mechaniczny przy użyciu zagęszczarki. W przypadku ścieżek, grubość warstwy nośnej powinna wynosi 10-20 cm, w obrębie podjazdów 20-30 cm.
Później trzeba na nowo ułożyć, zagęścić i odpowiednio wypoziomować 3-5 cm warstwę podsypki piaskowej. Kolejny etap to położenie kostki. Gdy powierzchnia jest już wybrukowana, stabilizuje się ją i wyrównuje przy użyciu zagęszczarki z gumową nakładką ochronną. Ostatni etap prac to wypełnienie piaskiem niewielkich szczelin między kostkami.
Małgorzata Kolmus
fot. otwierająca: Bruk-Bet
Dodaj komentarz