- Jakie rozróżniamy rodzaje drzwi wewnętrznych?
- Z jakiego materiału mogą być wykonane drzwi wewnętrzne?
Nim podejmiemy decyzję, ustalmy, z czego możemy wybierać. Przede wszystkim, ze względu na sposób otwierania, drzwi wewnętrzne dzielimy na:
Rozwierane - najbardziej popularne i oferowane w największej gamie. Mogą być jedno- i dwuskrzydłowe. Co istotne - jednoskrzydłowe są lewe albo prawe. Jak ustalić, jakich potrzebujemy? Stojąc w pomieszczeniu, do wnętrza którego drzwi się otwierają, popatrzmy na zawiasy. Jeżeli są po lewej stronie (skrzydło otwiera się zgodnie z ruchem wskazówek zegara) - drzwi są lewe, jeśli po prawej - prawe.
Przesuwne - jedno lub dwa skrzydła przesuwają się na szynie. Podwiesza się je na wózkach, w prowadnicy montowanej nad otworem drzwiowym. Po otwarciu skrzydło zachodzi na ścianę, albo chowa się w ukrytej w niej kasecie. W tym wariancie wymiana drzwi wiąże się z wyburzeniem części ściany i budową nowej, z profili stalowych i karton-gipsów. Drzwi przesuwne sprawdzają się w pomieszczeniach, w których nie ma miejsca na otwierane tradycyjnie.
Składane (łamane) i harmonijkowe - w drzwiach składanych skrzydło tworzą dwa lub trzy pionowe elementy, połączone zawiasami. Harmonijkowe są do nich podobne, z tym że wąskich elementów jest więcej. Skrzydło porusza się po szynie zamontowanej w górnej części ościeżnicy.
Takie drzwi zajmują mniej miejsca, ale po złożeniu zmniejszają szerokość otworu.
Wahadłowe - skrzydło można otwierać na obie strony, ruchem wahadłowym. W domach jednorodzinnych pojawiają się rzadko. Standardowe drzwi wewnętrzne mają wysokość 203 cm (światło otworu 200 cm), niektóre można trochę skracać. Szerokość drzwi do pokoju, kuchni i łazienki (mierzona w świetle otworu) powinna wynosić przynajmniej 80 cm, wejście do spiżarni czy garderoby może być węższe. Skrzydła standardowych drzwi uchylnych mają 60, 70, 80, 90 do 100 cm szerokości, skrzydła drzwi przesuwnych od 80 do 100 cm.
Drzwi wewnętrzne mogą być wykonane z:
- drewna - litego lub klejonego warstwowo. Klejone ma lepsze parametry techniczne, przede wszystkim mniej się paczy. Jest też tańsze. Drzwi produkuje się przeważnie z sosny, dębu, buku, mahoniu;
- płyt drewnopochodnych - gładkich lub tłoczonych, wiórowych albo pilśniowych. Najczęściej wykorzystuje się twarde płyty MDF i bardzo twarde HDF. Im twardsze, tym mają większą gęstość, co przekłada się na brak skłonności do paczenia. Oba rodzaje płyt są odporniejsze na pękanie niż lite drewno;
- szkła - montowanego w aluminiowych lub drewnianych ramkach. Drzwi szklane występują także jako bezramowe. Szkło, z którego się je wykonuje, musi być hartowane albo klejone.
Gdy chodzi o konstrukcję, to drzwi z drewna i płyt dzielą się na:
- płytowe - to jednolita płyta z materiału drewnopochodnego lub rama drewniana oklejona cienką płytą. W tym drugim przypadku środek wypełnia płyta wiórowa, kartonowa o budowie plastra miodu lub układane w jodełkę paski płyty pilśniowej;
- płycinowe - skrzydło składa się z dzielonej ramy i wypełniających ją płycin. Rama jest z drewna (litego lub klejonego warstwowo), płyciny z drewna, sklejki, tworzywa lub szkła.
Poza tym drzwi mogą być przylgowe lub bezprzylgowe. Te pierwsze mają na krawędziach skrzydeł wycięcia, które zwiększają powierzchnię przylegania skrzydła do ościeżnicy. Drugie takich wycięć nie mają. Różnicę widać na pierwszy rzut - skrzydło drzwi bezprzylgowych po zamknięciu tworzy z ościeżnicą jedną płaszczyznę, a zawiasy są niewidoczne. W drzwiach przylgowych widać charakterystyczny uskok między skrzydłem a futryną. Łatwiej w nich regulować zawiasy i wydają się być lżejsze.
Trzeba też wiedzieć, że drzwi prowadzące do pomieszczeń z kanałami wyciągowymi wentylacji (kuchnie, łazienki, toalety, garderoby) muszą mieć podcięcie lub otwory wentylacyjne. Szczelina między skrzydłem i podłogą powinna mieć 2,5 cm, minimalna powierzchnia otworów wentylacyjnych to 220 cm2. Drzwi do łazienek, toalet i kotłowni nie mogą otwierać się do środka.
Janusz Werner
fot. otwierająca: Eclisse
Dodaj komentarz