Rozprowadzenie rur w instalacji wodociągowej

Prace przy instalacji wodociągowej realizowane są po postawieniu budynku, ale przed wykonaniem tynków i podkładów podłogowych. Rury mogą być prowadzone pod podłogą, w bruzdach w ścianach (lub na ich powierzchni tam, gdzie nie psuje to estetyki, np. w piwnicach), a także w tzw. szachtach instalacyjnych, czyli kanałach wydzielonych dla wszelkich instalacji.

Zwykle wykorzystuje się wszystkie te sposoby, a instalator kieruje się nie tyle projektem budowlanym, co własnym doświadczeniem. Jeśli chodzi o wielkość przewodów, to w przypadku domów jednorodzinnych najczęściej nie są konieczne obliczenia - zazwyczaj stosuje się rury o średnicy od 25 mm (główne przewody zasilające) do 16 mm (przy punktach poboru).

Wielu inwestorów sądzi, iż na tym etapie prac wystarczy, że powiedzą instalatorowi, gdzie mają powstać kuchnia, łazienki i toalety. To jednak nieprawda. Już w chwili rozpoczęcia prac należy precyzyjnie określić rozmieszczenie wszystkich punktów poboru ciepłej i zimnej wody (a zatem sporządzić szczegółowe plany wszystkich pomieszczeń, w których instalowana będzie armatura sanitarna).

Najlepiej też mieć za sobą wybór konkretnych modeli umywalek, wanien, baterii, kabin i paneli prysznicowych itd., bowiem mają one bardzo zróżnicowane przyłącza. Ponieważ trudno kupować armaturę już na tak wczesnym etapie robót budowlanych, praktycznym rozwiązaniem wydaje się skompletowanie katalogów zawierających wybrane produkty bądź zrobienie ich zdjęć, choćby w sklepie, co pozwoli na przekazanie instalatorowi odpowiednich informacji.

W przypadku, gdy podjęcie ostatecznych decyzji jest z różnych powodów niemożliwe, warto pamiętać, że dużo większą swobodę na etapie montażu dają wszelkie urządzenia łączone z instalacją wodociągową przy użyciu elastycznych wężyków, w tym baterie stojące montowane na umywalkach, wannach czy bidetach.

Do wykonania instalacji wodociągowej stosuje się dziś na ogół rury warstwowe z tworzywa sztucznego. Przewody stalowe wyszły już praktycznie z użycia, a rur miedzianych używa się głównie na podłączeniach do urządzeń grzewczych oraz przy montażu skomplikowanych fragmentów instalacji. Od instalatora należy bezwzględnie wymagać, by przewody z ciepłą wodą i cyrkulacyjne zostały ocieplone otuliną z pianki.

Przed rozpoczęciem prac tynkarskich i robót przy posadzkach cała instalacja musi zostać poddana próbie szczelności. Do chwili montażu armatury wszelkie otwory przyłączeniowe powinny być zaślepione plastikowymi korkami, które zabezpieczą instalację przed zanieczyszczeniem. Zapobiegnie to awariom armatury i zatykaniu się filtrów chroniących ją przed zanieczyszczeniami.

W układzie rozdzielaczowym rury prowadzi się od rozdzielacza do każdego przyboru sanitarnego, zwykle układając je na podłodze przed wykonaniem wylewki

W układzie trójnikowym rury zasilające prowadzi się od jednego punktu poboru do drugiego, a ukrywa najczęściej w bruzdach ściennych lub za ekranami

Redaktor: Adam Jamiołkowski