Systemy zabudowy

Pomieszczenia w domu wydziela się ścianami działowymi, które powinny nie tylko być wytrzymałe i trwałe, ale także izolować akustycznie. Takie ściany nie są jednak nośnym elementem konstrukcyjnym, nie przenoszą więc żadnych obciążeń pochodzących z innych elementów budynku. Wystarczy, by wytrzymały ciężar zawieszonych na nich przedmiotów i opierających się o nie osób.

 

Zamiast typowych murowanych ścian działowych w domach jednorodzinnych coraz chętniej stawia się lekkie konstrukcje z profili metalowych obłożonych płytami. Takie ściany mogą bowiem mieć dowolny kształt, można je umieścić w prawie każdym miejscu i wykończyć w ten sam sposób, w jaki wykańcza się ściany tynkowane na mokro. Ścianę działową można też wznieść z pustaków szklanych, która nie tylko podzieli pomieszczenia, ale jednocześnie będzie przepuszczać światło. Budowanie z pustaków jest łatwiejsze, bowiem często nie trzeba ich murować – do montażu wystarczą odpowiednie elementy proponowane przez producentów.

Ściany z gipsu i kartonu

Producenci suchej zabudowy oferują kompletne rozwiązania, nazywane systemami, ułatwiające budowę ścian działowych. Poszczególne elementy systemu tworzą całość, więc użycie innych albo pominięcie niektórych to ryzyko powstawania rys i spękań oraz przenikania dźwięków.

Z czego lekkie ściany?

Konstrukcję lekkich ścian działowych wykonuje się z profili metalowych. Powstały w ten sposób szkielet (stelaż, ruszt) wypełnia się najczęściej wełną mineralną i obudowuje płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi.

 

Ruszt z profili. Stelaż pod płyty wykonuje się z ocynkowanych ogniowo profili stalowych. Grubość blachy profilu powinna wynosić ok. 0,6 mm – ściany z profili z cieńszej blachy uginają się i powodują liczne pęknięcia na powierzchni okładziny.

 

Na rynku jest kilka rodzajów profili różniących się kształtem i przeznaczeniem. Niektóre z nich potrzebne są do budowy ścian działowych, inne do wykańczania sufitu czy skosów poddasza. Do wykonania ścian działowych odpowiednie są więc profile:

• CW – słupki, czyli te, które ustawia się pionowo,
• UW – mocuje się je poziomo do podłogi, sufitu oraz nad drzwiami,
• UA – ustawiane poziomo profile ościeżnicowe, mocniejsze od profili CW, stosowane więc na krawędzie otworów drzwiowych albo jako zakończenie wolnej krawędzi ścianki działowej.

Profile CW, UW i UA dostępne są w kilku szerokościach (50, 75 i 100 mm), przy czym te o najmniejszym przekroju uginają się w wysokich ścianach (wyższych niż 2,80 m). Lepiej też kupić dłuższe profile niż je sztukować. Jeśli jednak wysokość ściany jest większa od długości dostępnych na rynku profili (które mają 2,6-4 m), trzeba uważać, by miejsca łączeń w sąsiednich słupkach nie wypadały na tej samej wysokości. Specjalne profile umożliwiające wykonanie ścian krzywoliniowych, mocowane na suficie i na podłodze dostępne są w dwóch szerokościach (50 lub 75 mm). Fabrycznie nacięty jest tylko środnik profilu i dopiero nacięcie boków umożliwia jego wyginanie.

Monika Karda

Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf:

Pobierz wersję pdf: Systemy zabudowy