Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom 1-2/2012

Stropy

Zdarza się, że najpopularniejsze stropy gęstożebrowe wykonywane są przez przypadkowe, niewykwalifikowane ekipy budowlane. Trzeba wtedy wiedzieć, jak taki strop powinien być układany i w jaki sposób się do tego przygotować. Ponadto, wszelkie modyfikacje konstrukcji stropowej przewidzianej w projekcie muszą być zatwierdzone przez projektanta i kierownika budowy.

Jaki strop?

Stropy
(fot. Wienerberger)
Podczas wyboru konstrukcji stropowej pod uwagę należy wziąć przede wszystkim możliwości wykonawcze – dostęp do szalunków wielokrotnego użycia czy możliwość dojazdu i operowania dźwigu. Zmiana konstrukcji stropowej określonej w projekcie na inną często wynika właśnie z dostępności materiałów i stopnia skomplikowania prac. Może być też związana z przewidywanymi kosztami inwestycji czy indywidualnymi wymaganiami inwestora.

Gęstożebrowy

Stropy gęstożebrowe należą do najczęściej układanych ze względu na dostępność materiałów stosowanych do ich budowy i stosunkowo proste wykonanie. Stropy te występują w wielu odmianach (np. teriva czy fert), różniących się nośnością użytkową, dopuszczalną rozpiętością, rozstawem belek i rodzajem elementów wypełniających.

 

Prefabrykowane belki nośne w postaci kratownicy z zabetonowaną stopką pełnią funkcję żeber. Rozstawione są co 45–60 cm. Przestrzeń między nimi wypełniają pustaki z keramzytobetonu, żużlobetonu, ceramiki lub betonu komórkowego. Wysokość konstrukcyjna belek to 24–30 cm, rozpiętość: do 7,8 m, a ciężar powierzchniowy ok. 300 kg/m2, co zapewnia dość dobrą izolację akustyczną od dźwięków uderzeniowych. Belki w zależności od potrzeb można skracać, co ułatwia wykonanie stropu o nieregularnych zarysach. W miejscach o większym obciążeniu, np. pod ściankami działowymi, belki układa się obok siebie (podwójnie), tworząc żebro o podwyższonej wytrzymałości.

 

Przy długości stropu powyżej 4 m tworzy się także poprzeczne żebro rozdzielcze, zapobiegające tzw. klawiszowaniu (zróżnicowanemu ugięciu poszczególnych belek czy płyt). Belki i pustaki układa się ręcznie na wypoziomowanych podporach rozstawionych co ok. 1,5 m, a następnie zalewa betonem klasy C16/20 – dawniej B20 (warstwa grubości 4–5 cm), który będzie jednocześnie warstwą tzw. nadbetonu.

 

Redakcja BudujemyDom

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowy miesięcznika Budujemy Dom 1-2/2012

Pozostałe artykuły

Prezentacje firmowe

Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!