|
| (fot. Four Seasons) |
Zbudować kosztowny ogród zimowy nie jest trudno, ale ważniejsze jest zrobić to tak, by odpowiadał potrzebom domowników. Funkcjonalne zaplanowanie wnętrza, a także dobór roślin uprawianych w gruncie lub w pojemnikach to najprzyjemniejszy, końcowy etap planowania ogrodu zimowego.
Miejsce
Dobiera się je z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z kształtu i wymiarów budynku i działki oraz ich zorientowania względem stron świata. Oranżerię można dobudować:- do bocznej ściany domu;
- w narożniku istniejących ścian, jeśli dom ma plan litery „L” lub „C”;
- od strony ogrodu (usytuowanie najbardziej polecane przez architektów, gdyż umożliwia piękne skomponowanie oranżerii z ogrodem).
- od wschodu – duża ilość światła zapewnia korzystne warunki rozwoju roślinom. Wnętrze nie nagrzewa się jednak nadmiernie, dzięki czemu ogród jest idealnym miejscem na popołudniowy odpoczynek;
- ogród od zachodu – nie jest idealny do popołudniowego wypoczynku latem, gdyż intensywnie się nagrzewa i wymaga wietrzenia, może jednak służyć do przechowywania roślin zimą;
- ogród od południa – jest najdłużej nasłoneczniony w ciągu dnia, a zimą szybko się nagrzewa, więc zmagazynowane w nim ciepło ogranicza koszty ogrzewania nie tylko samego ogrodu, ale i pomieszczeń do niego przylegających. Latem jednak temperatura w nim może dochodzić nawet do 60°C, co może prowadzić do przypalenia liści roślin;
- ogród od północy – nie wymaga cieniowania. Latem jest w nim na tyle chłodno, że można tu pracować i odpoczywać. Można też uprawiać rośliny, które znoszą zacienienie. Minusem takiego ogrodu jest konieczność intensywnego, kosztownego ogrzewania zimą.
Konstrukcja
Fundament (ławy lub płyta) ogrodu zimowego powinien być ocieplony warstwą styropianu, a konstrukcja nadziemna powinna być od niego oddzielona izolacją przeciwwilgociową (najczęściej wykorzystuje się folię EPDM). Fundament powinien wystawać co najmniej 15 cm nad ziemię, aby krople deszczu odbijające się od ziemi lub chodnika nie zachlapywały ścian ogrodu. Bardzo dobrze zapobiega temu ułożona wokół oranżerii warstwa drobnych kamyków lub żwiru, przez którą woda deszczowa będzie bez przeszkód spływać do gruntu.Uwaga! W miejscach połączenia konstrukcji ogrodu zimowego z budynkiem i fundamentem mogą powstawać mostki termiczne (miejsca, przez które będzie uciekać ciepło).
- Profile drewniane wykonuje się głównie z drewna klejonego warstwowo, z którego można wytwarzać elementy prostoliniowe oraz łukowo wygięte. Drewno musi być zaimpregnowane ciśnieniowo środkami grzybo- i owadobójczymi. Profile mogą być barwione bejcą lub malowane farbami kryjącymi. Profile drewniane wyglądają masywnie, bo są dość szerokie, więc zasłaniają sporo światła, a ponadto wymagają odnawiania.
- Profile aluminiowe są odporne na korozję i nie wymagają konserwacji. Są lekkie i dość wąskie, więc nie zabierają wiele światła. Mogą być malowane proszkowo na dowolny kolor lub zabezpieczane powłokami galwanicznymi (anodowane). Na konstrukcje ogrodów zimowych używa się profili ocieplanych, gdyż sam metal ma małą izolacyjność cieplną.
- Profile z PVC, usztywniane kształtownikami stalowymi i ocieplane, są łatwe w konserwacji i odporne na korozję. Najczęściej są białe, ale można też kupić profile malowane na różne kolory lub oklejane folią (także drewnopodobną).
Małgorzata Cuch
Pełny artykuł w PDF: Dobudowa ogrodu zimowego
