Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom 3/2013

Więźba dachowa

Więźba dachowa to jeden z najważniejszych elementów konstrukcyjnych domu. Jej rodzaj powinien być zawsze dostosowany do wielkości i kształtu dachu, a także do tego czy poddasze ma być mieszkalne czy nie. Niestety wadliwe wykonanie lub zaprojektowanie więźby wcale nie jest rzadkością. Najlepszym dowodem na to są zerwane dachy po każdej większej wichurze.

W domach jednorodzinnych więźba, czyli konstrukcja nośna dachu, prawie zawsze powstaje z drewna. Najpopularniejsze są trzy jej rodzaje.

Krokwiowo-jętkowa

Taka więźba jest najłatwiejsza do wykonania, bo wszystkie wiązary są takie same. To najlepszy wybór na proste dwuspadowe dachy, o nachyleniu przynajmniej 30° i rozpiętości do 10 m. W najprostszej wersji para krokwi wraz z drewnianą belką stropową tworzy zamknięty trójkąt. Częściej jednak krokwie opierają się u dołu na poziomej belce – płatwi stropowej lub murłacie (jeśli na poddaszu jest ścianka kolankowa).

 

Żeby zmniejszyć ugięcie krokwi każdą ich parę, łączy się (rozpiera) poziomą belką, nazywaną jętką. Jętkę umieszcza się na ogół tak, by dzieliła długość krokwi w stosunku 1/3 do 2/3 (dolny odcinek). Jednak na poddaszach użytkowych trzeba pamiętać przede wszystkim o tym, by pod dachem dało się swobodnie chodzić – jętka powinna być na wysokości ok. 2,5 m od podłogi.

 

Obciążenia pionowe od krokwi przejmują ściany zewnętrzne budynku. Konstrukcja dachu nie wymaga więc wewnętrznych ścian nośnych. Na nich opiera się jedynie strop. Czasem bardzo długie jętki podpiera się pionowymi słupami, ale spowodowane nimi obciążenia pionowe są bardzo małe.

 

Z kolei siły rozciągające wywierane przez krokwie przejmuje strop.

 

Poddasze pod wysokim dachem krokwiowym nadaje się bardzo dobrze do wykorzystania.

Jarosław Antkiewicz
fot. Kasper

Pozostałe artykuły
Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!