Rodzaj pokrycia dachowego powinien dobrać architekt, biorąc pod uwagę nie tylko estetyczne oczekiwania inwestorów, ale przede wszystkim dostosowanie materiału do kształtu i kąta nachylenia dachu. Istotne są też zapisy Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego lub warunki zabudowy, które niekiedy narzucają zastosowanie konkretnych materiałów.
WYBÓR MATERIAŁU
Producenci pokryć określają warunki ich stosowania oraz zalecany kąt nachylenia połaci dachu. Kąt ten ma wpływ na sposób mocowania oraz szczelność ułożonego materiału. Na przykład dachówki można układać na dachach o nachyleniu połaci powyżej 10 stopni, z tym, że w zakresie kąta nachylenia 11–22 stopni wymagane jest pełne deskowanie z warstwą hydroizolacji z papy lub folii wstępnego krycia. Maksymalne pochylenie połaci pod dachówki to 90 stopni. Przy wyborze dachówek ważny jest też ich kształt, ponieważ ma wpływ na sposób układania – wymagany zakład kolejnych elementów. Na przykład dachówki karpiówki można układać na dachu o pochyleniu 10–90 stopni, ale zalecane jest pochylenie powyżej 30. Decydując się na tego typu pokrycie, należy pamiętać, że zakres kąta nachylenia połaci może być innych dla poszczególnych kształtów dachówek.
Papę termozgrzewalną zwykle układa się na dachach o kącie pochylenia od 0 do 12 stopni, gonty bitumiczne 5–45, a blachy 5–90 (zalecane powyżej 14) stopni.
Przy doborze rodzaju pokrycia ważna też jest racjonalność zastosowania danego materiału. Kształt dachu ma wpływ na zapotrzebowanie materiału do jego pokrycia. Jeśli jest skomplikowany, ma wiele załamań, to lepiej zastosować pokrycie z elementów drobnowymiarowych, np. z dachówek ceramicznych lub cementowych. Na dużych, prostych połaciach, sprawdzą się blachodachówki, bo układa się je łatwo, szybko i na takim dachu nie powstaje dużo odpadów. Jeśli dach ma wyoblenia, to można na nim ułożyć dachówki lub gonty bitumiczne.
Gdy architekt wybierze rodzaj materiału na pokrycie, wówczas projektant konstrukcji wykonuje obliczenia dotyczące wytrzymałości konstrukcji dachu. Dobiera on odpowiednią klasę drewna oraz przekroje poszczególnych elementów więźby ze względu na nośność i dopuszczalne ich ugięcie.
Tomasz Rybarczyk
fot. Ruukki
