Chyba żaden inny stosowany w budownictwie materiał nie jest tak narażony na niekorzystne działanie czynników atmosferycznych i mikroorganizmów jak drewno. Kiedyś zniszczone elementy drewniane po prostu zastępowano nowymi, dziś można je zakonserwować, dzięki czemu będą służyły nam latami.
Czynniki niszczące drewno
Jednym z największych „wrogów” drewna jest słońce, które powoduje jego rozsychanie i pękanie. Ponadto emitowane przez nie promienie UV rozkładają ligninę – składnik drewna, łączący jego komórki. Pozbawiona ligniny struktura zmienia kolor na szary, zaczyna się kruszyć i robi się podatna na zawilgocenie. Innym czynnikiem niszczącym jest woda, która wypłukuje z surowego drewna jego naturalne impregnaty, czyli żywicę i garbniki. Kiedy wilgotność belek lub desek przekroczy 20%, zaczynają rozwijać się w nich porosty, grzyby, w tym pleśnie, inicjując procesy gnilne. Zainfekowany materiał szybko zaczyna tracić swoje właściwości mechaniczne i estetyczne.
Zarówno do wilgotnego, jak i suchego drewna ciągną owady, które roznoszą bakterie i zarodniki grzybów, ale przede wszystkim na nim żerują i drążą korytarze, osłabiając jego strukturę. Na świeżym drewnie, zwłaszcza z gatunków iglastych, często rozwija się sinica lub barwica, za co odpowiedzialne są grzyby workowce. Choć drewno jest materiałem łatwopalnym, istnieją sposoby, aby uodpornić je na działanie ognia. Służące do tego impregnaty (np. solny) utrudniają zapalenie się drewnianych belek, a także rozprzestrzenianie płomieni. Jeden impregnat może zabezpieczać drewno przed kilkoma – mogącymi przyczyniać się do jego degradacji – czynnikami, np. ogniem, owadami, grzybami. Są jednak i takie, które dają ochronę zaledwie przed jednym czynnikiem niszczącym.
Tomasz Wojciuk
fot. Blanchon
