Sposób wentylacji pomieszczeń w domu jest sprawą niezwykle istotną, ponieważ w bardzo dużym stopniu wpływa na straty energii. W budynku spełniającym obecne normy wymagane przez prawo, wentylacja grawitacyjna odpowiada za ponad 30% strat ciepła, w budynku energooszczędnym – o lepszej izolacji przegród – za ponad 50%. Dlatego w domach wznoszonych według standardów energooszczędnych konieczna jest instalacja minimalizująca te straty, czyli mechaniczna z odzyskiem ciepła (z rekuperatorem).
Wymogi NFOŚiGW
Jeśli zdecydujemy się na postawienie domu zgodnie z wytycznymi NFOŚiGW, dotyczącymi dopłat do kredytów na domy energooszczędne – wyposażenie budynku w wentylację z odzyskiem ciepła będzie kwestią podstawową. Niestety, spełnienie wszystkich warunków nie będzie proste, bo parametry zarówno całej instalacji jak i jej poszczególnych elementów są bardzo wygórowane. Narzucono bowiem bardzo wysoki poziom sprawności odzysku przynajmniej 85% (dla standardu NF 40 i NF 15). Przy czym dotyczy to sprawności temperaturowej wymienników w centrali, zbadanych w warunkach laboratoryjnych. Takie wartości w domowej instalacji będzie bardzo trudno osiągnąć.
Określono też warunki odnośnie sprawności wentylatorów – muszą mieć przynajmniej klasę IE2, a przetłoczenie 1 m3 powietrza w ciągu godziny nie może wymagać mocy większej niż odpowiednio 0,5 W (NF 40) i 0,4 W (NF 15). Oznacza to, że jeśli w ciągu godziny trzeba wymienić 200 m3 powietrza, dwa wentylatory w centrali zużyją 160 W (przy założeniach standardu NF 15) i 200 W (NF 40). Ponadto sterownik centrali ma umożliwiać:
- sterowanie czasowe;
- regulację wydajności w zakresie 60, 100 i 150% wydajności nominalnej;
- przejście w tryb letni – bez odzysku ciepła.
Konieczny jest również test szczelności budynku.
Założenia te są bardzo trudne i kosztowne do spełnienia. Ponadto wykluczają za-stosowanie wielu dobrych central, o parametrach w praktyce nie gorszych od akceptowanych przez Fundusz.
Joanna Dąbrowska
