Dachówki ceramiczne i cementowe

(fot. Wienerberger)

Zależnie od rodzaju i sposobu układania, pokrycie z dachówek waży 40–90 kg/m2, dlatego nie zawsze można je zastosować podczas remontu lub przebudowy starego domu. Na połaciach o pochyleniu mniejszym niż 20° pod dachówkami niezbędna jest szczelna izolacja z papy na sztywnym poszyciu, natomiast na połaciach nachylonych pod kątem większym niż 45° – każdy element trzeba przymocować.

 

Dachówki dobiera się do kształtu, wielkości i stabilności więźby – zakładkowe (obecnie najczęściej stosowane – specjalne wyprofilowane zamki zapewniają szczelność i stabilne ułożenie), wielkoformatowe sprawdzą się na dużych dachach o nieskomplikowanym kształcie. Jeśli dach ma urozmaicony kształt, lepiej pokryć go małymi dachówkami, np. karpiówkami. Na słabe więźby nie nadaje się dachówka mnich-mniszka ani karpiówka, którą na dachach podwójnie.

Ceramiczne

Dachówki ceramiczne należą do najstarszych i wciąż bardzo popularnych pokryć dachowych. Produkuje się je z gliny z domieszką kwarcu lub mączki ceglanej, które podwyższają wytrzymałość materiału. Są wyjątkowo mocne i mogą przetrwać ponad 100 lat. 1 m2 pokrycia waży jednak średnio ok. 50 kg. Najlżejsze może ważyć 30 kg/m2, a najcięższe nawet ponad 80 kg/m2.

 

Dachówki ceramiczne mają niewielkie wymiary (na 1 m2 potrzeba ok. 13 sztuk), układa się je nieco wolniej niż cementowe. Najpopularniejsze kształty to: karpiówka, holenderka, marsylka, mnichmniszka. Obecnie dachówki ceramiczne produkuje się w wielu kolorach. Kolor uzyskiwany jest barwnymi powłokami.

 

Barwione w masie – dachówki takie produkuje się z gliny, którą barwi się przed wypaleniem. Zarysowania i inne uszkodzenia są na nich mniej widoczne niż na dachówkach barwionych powierzchniowo.

 

Szkliwione (glazurowane) – dopiero po wypaleniu pokrywane są kolorowym lub bezbarwnym szkliwem. Szkliwo to bardzo dobrze chroni dachówkę przed nasiąkaniem.

 

Angobowane – powierzchnię takich dachówek pokrywa się rozcieńczoną gliną zawierającą barwniki i dopiero potem wypala. Dachówki angobowane w niewielkim stopniu porastają mchem. Aby ich powierzchnia była błyszcząca, używa się angoby kwarcowej lub szlachetnej.

 

Małgorzata Kolmus

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 5/2012