Bylinowy ogród

W ogrodzie Barbary i Ryszarda rosną setki bylin. Taką aranżację uzupełniają dziesiątki drzew i krzewów – liściastych oraz iglastych. Dla większości ogrodów to żadna nowość i raczej typowe rozwiązanie, ale temu ogrodowi warto się dokładniej przyjrzeć. Jest bowiem w rękach miłośników roślin, którzy na małej powierzchni potrafili stworzyć intymne i nastrojowe miejsce. I nie przeszkadza to, że znajduje się na osiedlu domów-bliźniaków.

Kameralny, choć w gęstej zabudowie

Ogród rzeczywiście nie jest duży. Zieleń zajmuje zaledwie 450 m2. Mimo to, właściciele są zadowoleni z jego wielkości, ponieważ tylko taki obszar są w stanie pielęgnować, czerpiąc z tego przyjemność. Większy wymagałby od nich zbyt wiele pracy i troski, a przecież ludziom pracującym zawodowo chodzi głównie o możliwość wypoczynku w ogrodzie, a nie o utrapienie z roślinami. Tej opinii nie zmienili od 11 lat, choć pani Basia w międzyczasie przeszła na emeryturę i potencjalnie ma trochę więcej czasu niż dawniej. Ogrodowe zainteresowania woli jednak łączyć z innymi zajęciami.

 

Warunki na działce, jakim przyszło stawić czoła podczas tworzenia ogrodu, nie ułatwiały właścicielom realizacji ambitnego zadania. Główną przeszkodą był od początku brak intymności, ponieważ domy sąsiadów znajdują się bardzo blisko. Kolejnym utrudnieniem był „kiszkowaty” kształt, a przede wszystkim niedostateczna szerokość działki (zaledwie 17,5 m).

 

Poruszanie się między strefą frontalną a wypoczynkową za domem może odbywać się tylko wzdłuż bocznej wschodniej elewacji budynku, ponieważ zachodni bok „bliźniaka” przylega do domu sąsiadów. Z powodu wybrukowanego podjazdu ogród przed domem jest mniejszy od ogrodu wypoczynkowego i trudno było tu zbudować inną przestrzeń niż powitalną.

 

Lilianna Jampolska

Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 5/2012