Przebieg instalacji oświetleniowej idealnie jest zaplanować na etapie budowy domu, uwzględniając przy tym przyszłą aranżację poszczególnych wnętrz. Jednak mało kto ma już wtedy gotową koncepcję ich umeblowania. W takiej sytuacji warto rozplanować choć lokalizację poszczególnych stref w pomieszczeniach, by w odpowiednich miejscach zamontować puszki do łączników i gniazd, oraz ułożyć przewody zasilające do punktów oświetleniowych – żyrandoli, kinkietów. Taki sposób działania pozwoli uniknąć późniejszego kucia ścian i podłączania przedłużaczy.
Najważniejsze zasady
Producenci oferują niezliczoną ilość lamp różnego typu, ale nawet piękny, designerski wyrób nie da spodziewanego efektu, jeśli powiesimy go w nieodpowiednim miejscu albo jego klosz będzie przepuszczał zbyt mało światła. Oprawy (i rodzaj źródeł światła) z pewnością gustownie dobierze projektant wnętrz, ale i sami możemy podjąć się doboru oświetlenia, pamiętając o kilku podstawowych zasadach:
1. Kierunek i natężenie oświetlenia roboczego nie mogą być przypadkowe. Nie powinno ono oślepiać, ani tworzyć niepożądanych cieni. W kuchni niezbędne są punkty świetlne nad blatem (pod górnymi szafkami), bo stojąc przy nim, zwykle zasłaniamy sobie światło z żyrandola. Lampę jadalnianą wiesza się 60-70 cm nad stołem, bo wtedy dobrze go oświetla, nie rażąc biesiadników. Do czytania w fotelu odpowiednia jest stojąca lampa podłogowa z nieprzezroczystym kloszem. Lampki znajdujące się po bokach lustra łazienkowego najlepiej oświetlą twarz.
2) Duże znaczenie ma oświetlenie czysto dekoracyjne. Ciekawie wyglądają oprawy zamontowane w ściankach z płyt g-k lub w suficie podwieszanym pamiętajmy jednak, że gdy pomieszczenie jest niewysokie, nie warto go obniżać, by zamontować halogeny). Przytulny charakter nadają wnętrzu kinkiety (często montowane są nad kanapą, ale wtedy niepotrzebnie oświetlają głowy wypoczywających na niej osób).
Małgorzata Kolmus
fot. Legrand
