W gospodarstwie domowym, instalację solarną najczęściej wykorzystuje się do przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.). Ma to ekonomiczne uzasadnienie, ponieważ w lecie, kiedy zużywa się najwięcej ciepłej wody do mycia, kąpieli i sprzątania, kolektory za darmo ogrzewają wodę. Instalacja z solarami szybciej się amortyzuje i daje większe oszczędności, jeśli służy również do ogrzewania wody w przydomowym basenie (wewnątrz albo na zewnątrz), albo do wspomagania ogrzewania budynku. Oczywiście, w zimie w naszej strefie klimatycznej kolektory nie ogrzeją samodzielnie obiektu, jednak nawet wstępne podgrzanie wody w instalacji c.o. skutecznie obniża koszty jej podgrzewania przez kocioł. W lecie natomiast trudno nie docenić szansy podgrzania wody w basenie darmową energią, pochodzącą od słońca, do temperatury komfortowej dla kąpiących się, czyli do 28–30°C.
Montując kolektory słoneczne, należy dopasować ich rodzaj do funkcji, jakie mają spełniać. Ponadto ważna jest: powierzchnia paneli (jeśli np. oprócz przygotowania c.w.u. mają wspierać system grzewczy, musi być odpowiednio większa), kąt nachylenia, orientacja względem stron świata, wielkość zasobnika na c.w.u. (którą dobiera się m.in. do liczby użytkowników ogrzanej wody). Ponieważ instalacja solarna nadal nie jest tania, warto ubiegać się o dotację zbiorową z funduszy unijnych albo do końca 2014 r. o dopłatę NFOŚiGW do kredytu dla inwestorów indywidualnych.
ELEMENTY INSTALACJI SOLARNEJ
Podstawową rolą specjalisty od instalacji solarnych jest skonfigurowanie pasującej do danego domu wielkości kolektorów (czyli absorberów energii słonecznej) i reszty urządzeń w tym układzie. Chodzi głównie o to, żeby latem użytkownicy nie borykali się z problemem odbioru nadmiaru ciepła w tej instalacji, natomiast mieli z niego możliwie największy pożytek wiosną i jesienią.
Lilianna Jampolska
fot. Ariston
