Jeśli instalacja solarna ma służyć tylko do przygotowania ciepłej wody do mycia, kąpieli, sprzątania, ewentualnie do podgrzania wody w basenie (w okresie kiedy wyłączone zostaje ogrzewanie kotłem stałym, elektrycznym, gazowym), najlepiej jest zastosować tanie i proste w budowie kolektory płaskie. Dlaczego? Ponieważ są najwydajniejsze w okresie od początku kwietnia do końca września, kiedy w Polsce słońce świeci najdłużej i jest najmniej dni pochmurnych. Obliczono, że właśnie wówczas trafia do nas aż 80% energii słonecznej, podczas gdy w grudniu, styczniu i lutym zaledwie 6%.
W droższe kolektory próżniowe warto zainwestować, jeśli planuje się przy ich pomocy przygotowywać c.w.u. przez cały rok oraz wspomagać ogrzewanie domu. Tym użytkownikom, którzy zużywają w gospodarstwie domowym dużo energii elektrycznej, specjaliści proponują natomiast wybranie instalacji solarnych opartych na ogniwach fotowoltaicznych.
JAK SĄ ZBUDOWANE KOLEKTORY?
Ze względu na konstrukcję, rozróżniamy kolektory płaskie i rurowe. Inna klasyfikacja dzieli je na próżniowe lub niepróżniowe, kierując się rodzajem izolatora.
Kolektory płaskie absorbują promieniowanie słoneczne przez płaską metalową płytę, wykonaną z materiału dobrze przewodzącego ciepło, na przykład z miedzi lub aluminium. Płyta, pokryta powłoką pochłaniającą promieniowanie słoneczne, przekazuje ciepło do rurek z cieczą solarną, które stykają się z jej spodem. Nagrzana ciecz przez rury dociera do wymiennika ciepła (wężownicy), zamontowanego w zasobniku ciepłej wody, któremu oddaje ciepło. Potem, schłodzona powraca do kolektora. Obudowa chroni kolektor przed uszkodzeniami mechanicznymi, np. gradem, kamieniami rzucanymi przez wandali oraz przed stratami ciepła. Izolatorem termicznym jest najczęściej wełna mineralna.
Lilianna Jampolska
fot. Hewalex
