Wygląd kostki brukowej, od czasu, gdy zaczęła robić karierę w obrębie przydomowych posesji, znacznie się zmienił. Ta betonowa nie musi być szara, a klinkierowa w odcieniu czerwieni lub brązu. Oferta produktów, w różnym stylu, jest ogromna. Wybierajmy jednak mądrze, pamiętając, że wyraziste wzory i barwy pomniejszają przestrzeń. Jeśli zaś chcemy łączyć kolory, to maksymalnie 2, 3 odcienie. Przemyślany wzór może odmienić wygląd otoczenia – ułożony poprzecznie poszerzy optycznie zbyt wąską działkę albo długi podjazd. Można też innym kolorem wydzielić trakt dla pieszych w obrębie podjazdu (to dość praktyczne rozwiązanie – budowa oddzielnej ścieżki byłaby droższa, ze względu na konieczność użycia większej ilości obrzeży).
Zacznij od planu
Najlepiej, by podjazd i ścieżki zaplanował architekt krajobrazu projektujący ogród. Można też zamówić projekt nawierzchni w firmie oferującej kostkę (często jest on wliczony w jej cenę). Jeszcze innym rozwiązaniem jest samodzielne zaplanowanie ogrodowych szlaków. W tym celu warto posłużyć się planem działki w skali 1:100, z zaznaczonymi istniejącymi i planowanymi budynkami, elementami małej architektury i nasadzeniami (drzewa, krzewy, rabaty). Trzeba przy tym pamiętać, że ścieżki powinny prowadzić wszędzie tam, gdzie często się chodzi (w kierunku altany, placu zabaw czy oczka wodnego), w przeciwnym razie powstaną tzw. przedepty. Z drugiej strony, z ilością kostki nie należy przesadzać, bo jej nadmiar może sprawić, że otoczenie domu będzie wyglądało jak parking przed firmą (konieczne może być też zastosowanie specjalnych rozwiązań do odprowadzania wody deszczowej). Jeśli działka jest mała, najczęściej brukuje się tylko podjazd i dojście od furtki do domu.
Małgorzata Kolmus
fot. Libet
