Osiągnięcie stanu surowego domu według naszego projektu to koszt przynajmniej 150 000 zł. Jednak trzeba się liczyć z tym, że jest to wartość orientacyjna i może ulec znacznym wahaniom zależnie od lokalnych różnic w cenie materiałów, a przede wszystkim robocizny. Ponadto, gdy będziemy negocjować ceny z ekipami wykonawczymi szczegółowo ustalmy, co obejmie ten etap prac. Stan surowy to pojęcie umowne. Jedni wliczają do niego np. ocieplenie ścian zewnętrznych, inni nie. To samo dotyczy np. ścianek działowych (w praktyce i tak trzeba je zrobić przed instalacjami), ocieplenia połaci dachu czy wylania żelbetowych schodów. Różnice pomiędzy ofertami wykonawców mogą więc wynikać z innego rozumienia zakresu robót. Dlatego zawsze żądajmy precyzyjnego wyszczególnienia.
Etap stanu surowego jest pod wieloma względami najważniejszy w całym procesie budowy. Zastosowanych rozwiązań i materiałów nie sposób już później zmienić, ewentualnie jest to bardzo kłopotliwe i kosztowne. Trzeba więc zadbać, żeby w tym okresie kierownik często pojawiał się na budowie, sprawdzając sposób wykonania zbrojeń, izolacji przeciwwilgociowej fundamentów itp. Do tych elementów nie będzie już później dostępu, a popełnione błędy mogą wyjść na jaw niekiedy dopiero po kilku latach.
Roboty ziemne i fundamenty
Pierwszym etapem budowy jest usunięcie warstwy ziemi urodzajnej (humusu) pod całym obrysem budynku oraz wykonanie wykopów fundamentowych. Poza specyficznymi sytuacjami, wynikającymi z nietypowych warunków gruntowych (grunty o słabej nośności, rejony szkód górniczych itd.) posadowienie budynku to zwykle żelbetowe ławy fundamentowe oraz ściany fundamentowe z betonu wylewanego w deskowaniu lub murowane z bloczków betonowych. Tak jest i w przypadku naszego projektu. Po wzniesieniu ścian fundamentowych, w ramach tzw. stanu zerowego wykonuje się jeszcze podkład pod podłogę na gruncie – najczęściej z zagęszczonego mechanicznie piasku oraz warstwy tzw. chudego betonu.
