Ściany działowe można również przenosić w inne miejsca, ale w takim przypadku trzeba się skonsultować z konstruktorem. Wyda on opinię, czy dany strop może przenieść ciężar przesuniętej ściany działowej, a jeśli okaże się to niemożliwe, to sporządzi projekt jego wzmocnienia. W ścianę działową pełnej wysokości na ogół wstawia się drzwi. Jednak równie popularne jak tradycyjne ściany są ostatnio rozmaite półścianki, które nie tworzą z jednego pomieszczenia dwóch, a tylko wydzielają kąciki funkcjonalne.
Konstrukcja ścian działowych powinna być lekka, ponieważ stawia się je najczęściej w miejscach, pod którymi nie ma wewnętrznych ścian nośnych. Każda ściana działowa powinna być ponadto dobrze zamocowana do ściany nośnej, z którą się styka. Nie wszystkie ściany działowe muszą być z tego samego materiału. Na parterze najkorzystniej jest wykonać przegrody z cegieł lub bloczków silikatowych. Podłoga na gruncie zazwyczaj bez problemów przenosi pochodzące od nich obciążenie. Taka masywniejsza ścianka działowa ma tę zaletę, że zawieszenie na niej szafek kuchennych nie wiąże się z większymi problemami. Na poddaszu znakomicie sprawdzą się natomiast lekkie ściany szkieletowe z poszyciem z płyt gipsowo-kartonowych lub gipsowo-włóknowych. Nie obciążą one stropu, a jednocześnie spełnią wszystkie wymagania użytkowe.
EFEKT MUROWANY...
Grubość murowanych ścian działowych wynosi przeważnie od 6 do 25 cm. Te najwęższe, jeśli przekraczają 5 m długości, muszą być zbrojone prętami lub drabinkami zbrojeniowymi umieszczanymi w co trzeciej spoinie. Ściany działowe powinny być zespolone ze ścianami zewnętrznymi lub konstrukcyjnymi na stykach. Jeśli muruje się je równocześnie ze stawianiem domu, w przegrodach nośnych zostawia się puste miejsca, w które potem wmurowuje się odpowiednio wysunięte elementy ściany działowej, tzw. strzępia. Jeśli ściany będą dobudowane później, stosuje się inne sposoby kotwienia.
Redakcja BD
fot. Stone Master
