Ściany działowe - Szkieletowe czy murowane?

Rozmieszczenie przegród wewnętrznych – dzielących wnętrze domu na pomieszczenia – określone jest w projekcie budynku. Wznosi się je zaraz po wymurowaniu ścian nośnych – z tego materiału co one (cegły, bloczki). Jednak nawet po zakończeniu stanu surowego, można wprowadzić dodatkowe podziały wnętrz. Do wyboru są wtedy konstrukcje murowane oraz szkieletowe (systemy lekkiej zabudowy).

Oczywiście nie wszystkie przegrody wewnętrzne muszą być z tego samego materiału – szczególnie, gdy modyfikujemy ich pierwotne usytuowanie zawarte w projekcie. Ponadto oprócz ścian działowych o pełnej wysokości (w których na ogół montuje się drzwi), popularne są ostatnio rozmaite półścianki, wydzielające kąciki funkcjonalne (nie dzielące całkowicie pomieszczeń).

NA PARTERZE

Tutaj najkorzystniejszą opcją jest wymurowanie ścian działowych, ponieważ podłoga na gruncie na ogół bez problemu przenosi obciążenie, a solidniejsze (murowane) przegrody bez problemu utrzymają wiszące szafki, półki, zapewniając większą swobodę aranżacji wnętrz. Ściany działowe, co prawda, nie przenoszą obciążeń budynku (a więc mają delikatniejszą budowę od konstrukcyjnych), ale nierzadko muszą wytrzymać ciężar zawieszanych przedmiotów. Murowane przegrody zagwarantują też komfort akustyczny.

Niestety cegły czy bloczki są ciężkie, dlatego dla stropu stanowią często zbyt duże obciążenie (np. gdy stawia się je w miejscach, pod którymi nie ma wewnętrznych ścian nośnych). Wzniesienie ich w innym miejscu, niż pierwotnie planowane, należy więc uzgodnić z konstruktorem (niekiedy może on sporządzić projekt wzmocnienia stropu). Minusem tej technologii jest także czasochłonność. Wymagają wykończenia tynkiem, a wysychanie zarówno tynku, jak i zaprawy murarskiej, trwa dość długo.

Redakcja BD
fot. Magnat

Dalszy ciąg artykułu w wydaniu papierowym Budujemy Dom - Dom Polski 2018

Kup ten numer

Wydanie papierowe Wydanie elektroniczne Przejrzyj ten numer

Budujemy Dom - Dom Polski 2018