Dobry system grzewczy przede wszystkim powinien:
- zapewnić wysoki poziom komfortu cieplnego;
- pokryć straty ciepła przez przenikanie, wentylację i infiltrację powietrza;
- pozwolić na maksymalne wykorzystanie zysków ciepła;
- mieć możliwie wysoką sprawność wytwarzania, dystrybucji i wykorzystania ciepła.
Ciepło przeznaczane na cele grzewcze stanowi ok. 65-85% zużywanej energii. Udział energii cieplnej przypadającej na ogrzewanie zależy głównie od jakości (izolacyjności) budynku, sprawności (efektywności) urządzeń wytwarzających ciepło i instalacji rozprowadzających w nim ciepło oraz od lokalnych warunków klimatycznych.
Systemy ogrzewania w domach jednorodzinnych, ze względu na rodzaj źródła ciepła, możemy dzielić na:
- gazowe;
- olejowe;
- węglowe;
- elektryczne (oporowe i do napędu pompy ciepła);
- zdalaczynne (ciepło z miejskiej sieci cieplnej);
- źródła odnawialne - biomasa, słońce, wiatr.
Ze względu na sposób i mechanizm rozprowadzenia ciepła w budynku, wyróżniamy następujące systemy wewnętrznych instalacji grzewczych:
- wodne;
- powietrzne;
- elektryczne (oporowe).
W praktyce możemy spotkać różne kombinacje wyżej wymienionych rozwiązań.
Pojawiają się także nowe, np. małe układy kogeneracyjne, które służą do wytwarzania jednocześnie ciepła i energii elektrycznej, czy systemy hybrydowe, wykorzystujące OZE. O tym, które i w jakich przypadkach warto zastosować w budynkach energooszczędnych piszemy w tym artykule.
Redakcja BD
