Jednocześnie należy umożliwić odprowadzanie pary wodnej powstającej na poddaszu i migrującej przez wełnę mineralną ku górze. Przy użyciu folii o niskiej paroprzepuszczalności konieczne jest pozostawienie szczeliny wentylacyjnej między folią a wełną, co umożliwi usuwanie pary wodnej (niestety zmniejszy to jednocześnie grubość termoizolacji). Montaż membran dachowych o wysokim współczynniku paroprzepuszczalności możliwy jest bezpośrednio na izolacji termicznej, przez co uzyskuje się maksymalną grubość warstwy ocieplenia.
Po wykonaniu hydroizolacji należy zadbać o wentylację pomiędzy warstwą hydroizolacji a dachówkami. Uzyskuje się ją poprzez dobór kontrłat i łat o odpowiednich przekrojach. Ważne, aby wszystkie wykonane na dachu szczeliny wentylacyjne miały odpowiednio zabezpieczone miejsca wlotu i wylotu powietrza, tak aby niemożliwe było przedostawanie się nimi zanieczyszczeń mogących hamować wentylację.
Przy okapie należy użyć w tym celu listew wentylacyjnych, grzebieni oraz siatek ochronnych, natomiast na kalenicy – różnego rodzaju taśm wentylacyjno-uszczelniających. Nie można również zapominać o właściwym odprowadzeniu wody, zarówno bezpośrednio z dachówek, jak i z membrany dachowej, gdzie może zbierać się niewielka jej ilość. Prawidłowe wykonanie okapu pozwoli uniknąć zacieków na ścianach, dostawania się wody pod podbitkę oraz powstawania sopli lodu.
Konrad Zalewski,
Menedżer Produktu ds. Pokryć Dachowych Koramic firmy Wienerberger
fot. Rockwool
Dodaj komentarz