|
Jeśli koszt energii, zużywanej na potrzeby c.w.u., nie jest problemem pierwszej wagi (w każdym razie w porównaniu do kosztów energii zużywanej na potrzeby c.o.), to jakie kryteria powinny decydować o wyborze konkretnych rozwiązań? Najważniejsze są dwa: komfort użytkowania c.w.u. i koszt inwestycji. Pod pojęciem komfortu kryją się w istocie dość elementarne wymagania – żeby woda była dość ciepła i żeby było jej pod dostatkiem.
Dobowe zapotrzebowanie na c.w.u. można z grubsza oszacować na podstawie danych z 1. Znając zwyczaje domowników, określamy dobowe zużycie c.w.u. przez każdego z nich i przez całą rodzinę. Zwykle otrzymuje się 50-100 l c.w.u. na jedną osobę w ciągu doby. Zakładając temperaturę c.w.u. na poziomie 40-50°C, możemy obliczyć ilość energii cieplnej potrzebnej dla ogrzania c.w.u., a stąd również moc urządzenia grzewczego.
Pamiętajmy, że moc (kW) to nie to samo co energia (kWh). Moc jest to zdolność do wytworzenia określonej energii w założonym przedziale czasu. Na przykład urządzenie o mocy 1 kW w ciągu jednej godziny wytwarza energię 1 kWh. Z uwagi na niską temperaturę pracy pompy ciepła (50-60°C) w trybie grzania c.w.u., trzeba się liczyć z długim czasem nagrzewania wody do temperatury ok. 45°C. Stąd wynika potrzeba stosowania zbiorników c.w.u. o dużej pojemności, aby po kąpieli w wannie (zużycie 150-180 litrów wody) nie trzeba było napełniać całkiem pusty zbiornik i czekać kilka godzin, aż woda osiągnie temperaturę wystarczającą dla kolejnego skorzystania z wanny.
Zwykle przyjmuje się moc grzewczą dla c.w.u. na poziomie 0,25-0,5 kW na jedną osobę. Zatem dla rodziny czteroosobowej otrzymujemy 1-2 kW. Przy tak niewielkiej mocy zbiornik c.w.u. powinien mieć pojemność nie mniejszą niż dobowe zużycie c.w.u. przez rodzinę, czyli 200-400 l. Zbiorniki c.w.u. o mniejszej pojemności wymagają stosowania wyższej mocy grzewczej (np. 5 kW) lub trzeba się pogodzić z dyskomfortem długiego czekania na ciepłą wodę po kąpieli w wannie.
Ciąg dalszy w książce „Dom energooszczędny z pompą ciepła”
