Czy budynek energooszczędny warto posadowić na płycie fundamentowej?

Żelbetowa płyta fundamentowa może się okazać ekonomicznym rozwiązaniem zwłaszcza w trudnych warunkach gruntowo-wodnych: na gruntach wysadzinowych, na niejednorodnym gruncie o niewielkiej nośności lub na gruncie, na którym występuje wysoki poziom wody gruntowej. W parterowych domach energooszczędnych racjonalnym sposobem fundamentowania może być wykonanie ogrzewanej płyty fundamentowej, której można w ogóle nie zagłębiać w gruncie. Rozwiązanie takie ma następujące zalety:

• roboty ziemne ograniczone są do usunięcia humusu, ułożenia i mechanicznego zagęszczenia warstwy drenażowej np. z żwiru;

   

• podwójnie zbrojona płyta fundamentowa grubości 12–20 cm, ułożona na warstwie termoizolacyjnej ze styropianu grubości 15–20 cm i podbudowie z zagęszczonego żwiru grubości 15–30 cm jest na tyle wytrzymała i sztywna, że może być układana nawet na gruntach wysadzinowych;

   

• umożliwia wybudowanie domu na działce o wysokim poziomie wody gruntowej, a także na niejednorodnym gruncie o niewielkiej nośności;

   

• wyeliminowanie ścian fundamentowych;

   

• wyeliminowanie grzejników na ścianach i robót związanych z montażem tradycyjnej instalacji centralnego ogrzewania.

Zarówno płyty fundamentowe, jak i podłogi na gruncie można ogrzewać tradycyjnymi instalacjami wodnymi zasilanymi kotłem na gaz, olej opałowy, czy pelety, a także pompą ciepła. Dokumentacja projektowa musi być oddzielnie wykonana dla każdego inwestora. Tylko wtedy bowiem fundament i system grzewczy można dostosować do istniejących warunków terenowych, układu pomieszczeń w budynku oraz wymagań inwestora.

Redakcja BD