Najważniejszym parametrem decydującym o termoizolacyjności okna, jest współczynnik przenikania ciepła oznaczany symbolem U. W domu energooszczędnym dopuszczalna wartość współczynnika U całego okna (rama z oszkleniem) powinna wynosić poniżej 1,1 W/(m2•K). Dodatkową izolację zewnętrzną okna powinny stanowić ocieplone okiennice lub rolety zewnętrzne.
Montaż okna
Główną zasadą przy wstawianiu nowoczesnych, energooszczędnych okien jest ich szczelny montaż, wykonany zgodnie z zasadą „szczelniej od wewnątrz niż na zewnątrz”, w którym pianka montażowa (tworząca warstwę izolacji cieplnej i akustycznej) powinna być zabezpieczona odpowiednimi warstwami izolacyjnymi: paroszczelną i paroizolacyjną. Warstwy te (od wewnątrz paroszczelna, od zewnątrz paroprzepuszczalna) zapobiegają wnikaniu wilgoci i niszczeniu pianki.
Sposób i miejsce osadzenia okna w ścianie ma istotny wpływ na termoizolacyjność budynku i jest różny w zależności od rodzaju ściany. I tak:
- ściany jednowarstwowe (jedna ściana nośna bez izolacji) – okno montuje się w połowie grubości ściany nośnej, wykorzystując do poprawy parametrów energetycznych termoizolacyjny węgarek, osłaniający nadproże i krawędź okna;
- ściany dwuwarstwowe (ściana nośna oraz izolacja cieplna zewnętrzna) – okno lokuje się w płaszczyźnie termoizolacji, a nie na krawędzi ściany nośnej. W celu poprawy parametrów energetycznych – nadproże oraz krawędź okna zostają osłonięte izolacją, w której zamontowane jest okno;
- ściany trójwarstwowe (ściana nośna, izolacja cieplna oraz ściana osłonowa) – okno (podobnie jak w przypadku ściany dwuwarstwowej) powinno być osadzone w płaszczyźnie izolacji oraz osłonięte zarówno izolacją termiczną, jak i ścianą osłonową.
Redakcja BD
fot. Rehau
