Okapnik. Krawędzie tarasu nad gruntem lub nad pomieszczeniem powinny być zawsze zakończone okapnikiem, czyli fartuchem z blachy wystającym ok. 3-5 cm poza krawędź płyty tarasowej. Okapniki zapobiegają powstawaniu zacieków na ścianie lub cokole oraz wnikaniu wody pod posadzkę; mocuje się je w warstwie kleju do płytek, przy czym brzeg wchodzący pod płytki powinien być perforowany, co czyni połączenie pewniejszym. Krawędzie okładziny płytek należy uszczelnić masą silikonową tworzącą (w przekroju) trójkątne ich zakończenie.
Osadzenie słupków balustrady. Częstą przyczyną przecieków tarasu jest niewłaściwe osadzenie balustrady. Ze względów bezpieczeństwa słupki powinny być osadzone w płycie tarasowej, co wymaga przerwania izolacji przeciwwodnej. W miejscu ich osadzenia konieczne jest więc uszczelnienie z silikonu, który powinno się uformować w stożkowe pierścienie otaczające każdy słupek (rys. a). Dobrym rozwiązaniem jest mocowanie słupków nie do wierzchu płyty tarasowej, ale od jej spodu lub na krawędzi (rys. b).
Połączenie tarasu ze ścianą. Bardzo ważne dla szczelności i trwałości tarasu jest wywinięcie izolacji przeciwwilgociowej na ścianę domu do wysokości 15-20 cm. Jeśli podczas remontu układamy na warstwie spadkowej izolacje przeciwwodną, to należy ją wywinąć również na ścianę, przy czym narożniki trzeba łagodnie wyprofilować, aby zapewnić łagodne zagięcie izolacji.
W narożu w izolacji podpłytkowej wkleja się wkładkę z taśmy izolacyjnej, a na ścianę nakłada warstwę płynnej folii.
Pas ściany sąsiadującej z tarasem warto ochronić przed zabrudzeniem i zawilgoceniem okładziną - np. z płytek ceramicznych lub klinkieru. Nie mogą one stykać się bezpośrednio z nawierzchnią tarasu - w narożniku pozostawiamy przerwę dylatacyjną wypełnioną sznurem dylatacyjnym osłoniętym warstwą silikonu. Górną krawędź płytek cokołowych również zabezpiecza się silikonem lub masą akrylową.
Dodaj komentarz