Malowanie pomieszczeń - krok 1. Ocena stanu powierzchni ścian
Zakres prac renowacyjnych na ścianach i sufitach determinowany jest ich aktualnym stanem oraz oczekiwaną jakością wykończenia.
Przed rozpoczęciem prac niezbędna jest ocena:
- Rodzaju starej farby i jej przyczepności do tynku: Badanie przeprowadza się poprzez próbę szorowania na mokro oraz odrywania taśmy malarskiej naklejonej na krzyżowe nacięcia powłoki. Jeśli farba schodzi podczas szorowania lub odrywa się wraz z taśmą, konieczne jest jej usunięcie.
- Rodzaju i wielkości uszkodzeń tynków: Informacje te determinują sposób naprawy. Niewielkie wykruszenia i pęknięcia można zaszpachlować, natomiast odpadający tynk należy skuć i nałożyć na nowo.
- Obecności zacieków, plam i ognisk zagrzybienia: Wymagają one nałożenia farby izolującej lub preparatu grzybobójczego.
- Gładkości tynku: W przypadku niezadowalającej gładkości, ścianę można wyrównać poprzez nałożenie gładzi gipsowej. Wygładzenie konieczne jest również w przypadku, gdy starą powłokę trzeba będzie zeskrobać.
Malowanie pomieszczeń - krok 2. Przygotowanie pomieszczenia
Przed rozpoczęciem malowania, wnętrze należy odpowiednio przygotować. Najlepiej jest całkowicie opróżnić je z mebli i innego wyposażenia, pozostawiając jedynie trwale osadzone elementy, takie jak mocowania szafek czy karniszy. Jeżeli wyniesienie mebli jest niemożliwe, ustawiamy je na środku pomieszczenia i dokładnie przykrywamy folią malarską.
Podłogę zabezpieczamy dwuwarstwowo folią i tekturą, która wchłonie rozchlapaną farbę i wodę. Listwy przypodłogowe, w zależności od sposobu mocowania, demontujemy z zaczepów lub oklejamy taśmą malarską. Należy sprawdzić, czy taśma nie spowoduje odrywania powłoki ozdobnej listwy podczas jej usuwania. Dotyczy to również laminowanych opasek otworów drzwiowych i okiennych.
Przed przystąpieniem do malowania, konieczne jest zabezpieczenie gniazdka i wyłączników. Należy je wyjąć z puszek i owinąć folią lub zakleić taśmą. Ze względów bezpieczeństwa, czynności te wykonujemy dopiero po wyłączeniu zasilania w rozdzielnicy elektrycznej.
Malowanie pomieszczeń - krok 3. Oświetlenie
Dobre oświetlenie jest kluczowe dla uzyskania efektu profesjonalnego malowania. Jeśli naturalne światło z okien nie jest wystarczające, należy zadbać o dodatkowe źródła światła.
Po zdjęciu opraw oświetleniowych i żyrandoli, warto ustawić robocze źródła światła, takie jak stojące lampy halogenowe lub tymczasowe oprawki zamontowane w punktach podłączania żyrandoli.
Dodatkowo, przydatne będzie miejscowe oświetlenie z reflektorka halogenowego, padające skośnie do odnawianej powierzchni. Skośne światło pozwala na dokładną kontrolę gładkości i wychwycenie ewentualnych niedoróbek. Pamiętajmy o ochronie źródeł światła przed zachlapaniem farbą. W tym celu można zastosować prowizoryczne osłony z kartonu.
Malowanie pomieszczeń - krok 4. Mycie
W przypadku dobrze zachowanych powłok malarskich, które nie wymagają naprawy poza punktowymi zaszpachlowaniami po wkrętach i gwoździach, wystarczy przed malowaniem odkurzyć je i umyć wodą z dodatkiem mydła malarskiego lub uniwersalnego detergentu.
Płyn nanosimy za pomocą często płukanej gąbki, uważając, aby woda nie ściekała intensywnie po ścianie i nie zalewała podłogi. Środek myjący można również nakładać opryskiwaczem i systematycznie przecierać wyciskaną gąbką. Ten sposób jest szczególnie wygodny przy myciu sufitu.
Zanieczyszczenia, których nie da się usunąć za pomocą wody z detergentem, wymagają przetarcia odpowiednim środkiem. W przypadku rdzawych zacieków i plam po dymie, przed malowaniem właściwą farbą, konieczne jest zastosowanie farby izolującej.
Malowanie pomieszczeń - krok 5. Zmiękczanie starej powłoki
Ścian pomalowanych uprzednio farbami wapiennymi lub klejowymi nie można pokryć bezpośrednio farbami dyspersyjnymi. Konieczne jest usunięcie starej powłoki. Również łuszczące się powłoki emulsyjne muszą zostać zeskrobane do surowego tynku.
Farby wapienne i klejowe dość łatwo odchodzą od podłoża po zwilżeniu i spęcznieniu. Najlepiej przeprowadzić to dwuetapowo za pomocą opryskiwacza. Wstępne zwilżenie mgiełką wodną ułatwia wsiąkanie następnej porcji wody i zapobiega jej ściekaniu po powierzchni suchego tynku.
W przypadku starych farb emulsyjnych, próba ich usunięcia przez zmiękczanie może być nieskuteczna, jeśli pokrycie jest szczelne i nie pozwala na penetrację wody w głąb powłoki. Zmiękczanie powłoki preparatami rozpuszczalnikowymi lub ługującymi stosuje się do farb olejnych, używanych dawniej do malowania lamperii. Należy stosować się do instrukcji producenta i przestrzegać zasad bezpieczeństwa (wentylacja pomieszczeń, ochrona przed żrącymi właściwościami ługu).
Malowanie pomieszczeń - krok 6. Usuwanie starej farby
Zmiękczone powłoki malarskie łatwo usunąć za pomocą płasko prowadzonej szpachelki. Należy pamiętać, aby końce szpachelki były zaokrąglone, aby nie uszkodzić tynku. W przypadku grubych, wielowarstwowych powłok malarskich, czynność zmiękczania i skrobania może wymagać powtórzenia. Po wstępnym usunięciu starej powłoki, powierzchnię ścian należy przeszlifować papierem ściernym o granulacji 60-80. Szlifowanie ma na celu zmatowienie podłoża, co jest niezbędne dla zapewnienia dobrej przyczepności nowej farby. Dotyczy to również powierzchni pokrytych farbą rozcieńczalnikową (np. lamperie).
Malowanie pomieszczeń - krok 7. Naprawa ubytków
Rodzaj zastosowanej zaprawy do wypełnienia ubytków i pęknięć w tynku zależy od jego rodzaju i wielkości uszkodzeń:
- Pęknięcia i ubytki drobne: W tym przypadku stosuje się drobnoziarniste zaprawy gipsowe.
- Pęknięcia długie i wąskie: Do wypełnienia takich pęknięć używa się masy akrylowej, która cechuje się większą elastycznością i lepiej zapobiega ponownemu pojawieniu się uszkodzenia.
- Uszkodzenia rozległe: W miejscach, gdzie tynk odspoił się od podłoża na większej powierzchni, konieczne będzie odkucie uszkodzonego fragmentu i nałożenie nowej warstwy tynku.
Należy pamiętać, że naprawa tynku cementowo-wapiennego za pomocą zaprawy gipsowej może powodować widoczne różnice w fakturze ściany. W takich przypadkach często stosuje się pokrycie całej ściany gładzią gipsową.
Alternatywą dla naprawy tynku cementowo-wapiennego może być zastosowanie tynku tego samego rodzaju i o podobnym uziarnieniu, co użyty pierwotnie. W przypadku drobnych rys i ubytków, niezależnie od rodzaju tynku, można użyć akrylu lub gipsu.
Malowanie pomieszczeń - krok 8. Izolowanie plam
Do maskowania trudnych do usunięcia rdzawych zacieków, plam po sadzy czy nikotynie stosuje się specjalne farby izolujące. Te plamy, nawet po wielokrotnym malowaniu zwykłą farbą, mogą wciąż być widoczne. Farby izolujące są dostępne w wersji rozpuszczalnikowej i wodorozcieńczalnej, a ich matowa powłoka stanowi idealną bazę pod farby ścienne. Można je również stosować jako powłokę ostateczną (dekoracyjną) w miejscach narażonych na zabrudzenia i wilgoć, zastępując np. lamperię malowaną dawniej farbami olejnymi.
W przypadku powierzchniowego zagrzybienia, należy dokładnie zeskrobać nalot i wyszorować powierzchnię przy pomocy twardej szczotki, używając wody z dodatkiem środka zawierającego związki chloru o silnym działaniu dezynfekującym. Po spłukaniu i wyschnięciu, ścianę należy pomalować preparatem grzybobójczym - co najmniej dwukrotnie, aby środek całkowicie wniknął w zagrzybioną powierzchnię.
Malowanie pomieszczeń - krok 9. Nakładanie gładzi
Nałożenie gładzi gipsowej lub polimerowej na chropowatą lub naprawianą powierzchnię ściany czy sufitu pozwala uzyskać gładką płaszczyznę pod malowanie. Należy jednak pamiętać, że gładź gipsowa nie nadaje się do wyrównywania dużych nierówności - gdy różnice poziomów przekraczają 5 mm, w takich miejscach wstępnie wyrównujemy ścianę masą szpachlową, a następnie na całą powierzchnię naciągamy gładź.
Najwygodniejsze w użyciu są gotowe polimerowe masy do wygładzania, które nakłada się na wstępnie naprawione i zagruntowane podłoże.
Nakładanie gładzi:
- Przygotowanie: Przed rozpoczęciem prac należy dokładnie oczyścić i odtłuścić powierzchnię, a następnie zagruntować ją odpowiednim preparatem.
- Nakładanie: Materiał nanosi się pacą ze stali nierdzewnej jednolitą warstewką o grubości nie większej niż 2 mm. Następnie powierzchnię wyrównuje się krawędzią pacy, zdejmując z niej każdorazowo zebrany materiał przy pomocy szpachelki.
- Szlifowanie: Pierwsza warstwa jest z reguły dość nierówna. Po wyschnięciu i oszlifowaniu (papierem ściernym, siatką lub gąbką o uziarnieniu 100-120) nakładamy drugą warstwę. Ostateczne wygładzenie uzyskamy po ponownym przeszlifowaniu powierzchni.
- Usuwanie pyłu: Szlifowanie powoduje duże zapylenie pomieszczenia. Po skończonej pracy należy pokój dobrze wywietrzyć, a pył usunąć, najlepiej przy użyciu separatora podłączanego do odkurzacza. Bezpośrednie skorzystanie z domowego odkurzacza może narazić go na uszkodzenie (zablokowanie przepływu powietrza).
Istnieją również gładzie obrabiane wyłącznie na mokro, bez potrzeby szlifowania.
Malowanie pomieszczeń - krok 10. Gruntowanie
Gruntowanie to etap prac malarskich, który często bywa pomijany, a niesłusznie. Jest ono kluczowe dla uzyskania efektownego i trwałego wykończenia, niezależnie od tego, czy malujemy powierzchnie surowe, naprawiane, czy szlifowane.
Głównym celem gruntowania jest wyrównanie chłonności podłoża. Dzięki temu farba rozkłada się równomiernie, bez zacieków i prześwitów, dając jednolity efekt estetyczny. Dodatkowo, grunt wzmacnia podłoże, co zwiększa jego odporność na uszkodzenia mechaniczne i czynniki zewnętrzne. Należy jednak pamiętać, że gruntowanie nie jest zalecane na ścianach już pokrytych farbami dyspersyjnymi. W takim przypadku farba nawierzchniowa doskonale przylega do podłoża bez potrzeby stosowania dodatkowych preparatów.
Aplikacja gruntu jest prosta i nie wymaga specjalistycznych narzędzi. Wystarczy pędzel ławkowiec i odrobina uwagi. Grunt nanosi się na odkurzoną powierzchnię w dwóch cienkich warstwach, dbając o to, aby nie tworzyć zacieków. Po całkowitym wyschnięciu gruntu (czas ten podany jest na opakowaniu) można przystąpić do malowania farbą nawierzchniową.
Warto wspomnieć, że stosowanie rozcieńczonej farby nawierzchniowej jako gruntu nie jest dobrym pomysłem. Nie tylko nie spełnia ono swojej funkcji, ale może również zwiększyć wilgotność podłoża, co negatywnie wpływa na przyczepność farby. Jedynym przypadkiem, w którym gruntowanie farbą nawierzchniową może być uzasadnione, jest malowanie ścian intensywnymi kolorami. Nałożenie barwnego podkładu pozwala zidentyfikować miejsca słabszego krycia i nałożyć dodatkową warstwę farby przed ostatecznym pomalowaniem.
Malowanie pomieszczeń - krok 11. Malowanie sufitu
Prace zawsze rozpoczynamy od sufitu. Do pomalowania narożników i innych trudno dostępnych miejsc potrzebna będzie drabina. Pozostałą część powierzchni pokrywamy farbą za pomocą długiego wałka z drążkiem, operując z poziomu podłogi.
Kluczowe jest umiejętne nabieranie farby na wałek. Nie należy go zanurzać zbyt głęboko, ponieważ może to prowadzić do skapywania farby, nawet po przeciągnięciu po kratce ociekowej. Do rozprowadzania farby można użyć kuwety malarskiej, którą warto wyłożyć folią. Kuwetę należy unieruchomić i regularnie uzupełniać farbą. Pracując z pomocnikiem, farbę można dozować pędzlem na wałek, a następnie odsączać na kratce ociekowej.
Komfort malowania sufitu mogą zapewnić specjalne wałki z pojemnikiem lub dozownikiem. Należy jednak pamiętać, że ich czyszczenie po użyciu może być dość uciążliwe.
Farbę nanosimy równoległymi pasami, dbając o równomierne pokrycie całej powierzchni. Następnie rozprowadzamy ją w kierunku poprzecznym, zawsze działając na mokrej powłoce. Po wyschnięciu pierwszej warstwy farby, jakość wykończenia najlepiej ocenić z poziomu drabiny. Na podstawie tej oceny decydujemy o nałożeniu kolejnej warstwy.
Malowanie pomieszczeń - krok 12. Malowanie ścian
Malowanie ścian to zadanie, które może wydawać się proste, ale wymaga precyzji i znajomości kilku technik, aby uzyskać równomierny i estetyczny efekt. Poniżej przedstawiamy szczegółowy instruktaż, który poprowadzi Cię przez cały proces krok po kroku.
Jeśli sufit jest biały, a ścianom nadamy inny kolor, pierwszym krokiem jest wyznaczenie linii odcięcia kolorów. Rozgraniczenie może przebiegać wzdłuż styku ściany i sufitu. W takim przypadku wystarczy staranne rozprowadzenie farby pędzlem, a sufit osłonić sztywnym kartonem. Innym rozwiązaniem jest wykończenie styku tzw. fasetą (zaokrągleniem) lub optyczne podwyższenie/obniżenie pomieszczenia. Linię w tym przypadku zaznaczamy na suficie (optyczne podwyższenie) lub na ścianach (optyczne obniżenie).
Do wyrysowania prostej linii idealnie sprawdzi się sznur traserski pokryty suchym pigmentem. Należy go naprężyć wzdłuż całej długości ściany, odciągnąć w środku i puścić. Sznur pozostawi odbicie pigmentu na ścianie, tworząc idealnie prostą linię. Nieco powyżej tego śladu (od strony sufitu) naklejamy taśmę malarską, zwracając szczególną uwagę na dokładne jej przyklejenie, zwłaszcza wzdłuż krawędzi od strony przeznaczonej do malowania. Pasy linii odcięcia, narożniki i trudno dostępne miejsca malujemy w pierwszej kolejności pędzlem. Następnie wyrównujemy farbę krótkim wałkiem. Do pokrycia pozostałej powierzchni ścian używamy długiego wałka na drążku, co ułatwi aplikację farby na górnych partiach.
Farbę nakładamy skośnymi pasami tworzącymi literę V, a następnie wygładzamy ruchami w pionie. Ten sposób aplikacji sprzyja równomiernemu rozprowadzeniu farby nawet na nierównym podłożu. Wałka nie należy dociskać zbyt mocno ani przesuwać szybkimi ruchami, aby uniknąć rozchlapywania farby. Należy również przestrzegać zasady "mokre na mokre", co oznacza, że brzegi malowanej powierzchni powinny być zcieniowane, czyli pokryte coraz cieńszą warstwą farby. Podczas nakładania drugiej warstwy te miejsca zostaną automatycznie pokryte farbą.
Po wyschnięciu pierwszej warstwy farby (zwykle po 2-3 godzinach) nakładamy drugą warstwę, stosując tę samą technikę malowania co poprzednio. Taśmę malarską z odcięciem kolorów zrywamy przed ostatecznym wyschnięciem farby, aby uchronić jej brzeg przed postrzępieniem. Ewentualne miejscowe poprawki wymagają nałożenia farby na dość dużej powierzchni z efektem cieniowania, aby nie utworzyć uskoku powłoki w miejscu jej pogrubienia.
Malowanie pomieszczeń - krok 13. Materiały
Dobór farby do ścian i sufitu zależy od kilku kluczowych czynników: przeznaczenia pomieszczenia, pożądanych właściwości powłoki oraz zaplanowanego budżetu. Różnorodność dostępnych farb umożliwia precyzyjne dopasowanie produktu do specyficznych warunków użytkowania, jednak ceny farb mogą się znacząco różnić.
Ogólny podział farb obejmuje:
- Farby emulsyjne: Najtańsza opcja, o podstawowych właściwościach.
- Farby akrylowe: Złoty środek cenowy i dobry poziom właściwości użytkowych.
- Farby lateksowe: Najdroższa kategoria, oferująca najwyższą jakość i trwałość.
Szczegółowe informacje na temat właściwości konkretnego produktu znajdziemy na etykiecie oraz w karcie technicznej.
Szacunkową ilość potrzebnej farby określa nominalna wydajność podawana przez producenta, która w praktyce może ulec zmianie w zależności od gładkości i chłonności podłoża. Przyjmuje się, że litr farby pozwala na pokrycie 10-12 m² powierzchni przy jednokrotnym malowaniu.
Zakres niezbędnych prac przygotowawczych determinuje dodatkowe materiały, które mogą obejmować: preparat gruntujący, masę szpachlową lub tynk, gładź polimerową, masę akrylową, środki do zmywania i zmiękczania starej powłoki malarskiej, taśmę malarską oraz materiały ścierne (papier, siatkę lub gąbkę).
Malowanie pomieszczeń - krok 14. Narzędzia
Komplet narzędzi do malowania pomieszczeń powinien obejmować pędzle, wałki oraz akcesoria ułatwiające pracę.
Do wykańczania i malowania w trudno dostępnych miejscach przydadzą się dwa pędzle o miękkim włosiu, na przykład o szerokości 1 i 2 cale. Dodatkowo, pędzel ławkowiec będzie pomocny zarówno do gruntowania, jak i zmywania powierzchni.
Podstawowym sprzętem do malowania ścian i sufitów są wałki o długości około 30 i 10 cm. Należy dobrać odpowiednie włosie wałka do rodzaju używanej farby. Komfort pracy znacznie zwiększy drążek teleskopowy, który pozwoli na malowanie sufitu z poziomu podłogi. Do nabierania farby na wałek potrzebna będzie kuweta lub kratka ociekowa.
Przed zakupem narzędzi warto zwrócić uwagę na ich jakość. Dobrze dobrane ułatwią pracę i zapewnią lepszy efekt malowania.
Jak odmienić kuchnię w jeden dzień?
Redakcja BudujemyDom
Dodaj komentarz