- Jak izolować podłogę na gruncie?
- Jak izolować podłogę na stropie?
- Czym są izolacyjne folie budowlane?
Podłogi na gruncie w domach bez piwnicy
W domach niepodpiwniczonych podłoga parteru styka się bezpośrednio z gruntem, co wymaga odpowiedniej izolacji termicznej i przeciwwilgociowej. Podstawę stanowi betonowy podkład stabilizujący ułożony na warstwie wyrównującej podsypki. Powierzchnia betonu powinna znajdować się około 25-30 cm poniżej ostatecznego poziomu wykończonej podłogi parteru, a w przypadku grubych izolacji podpodłogowych - odpowiednio głębiej. Znaczna grubość izolacji umożliwia również umieszczenie w niej rur instalacyjnych, nawet o dużej średnicy (np. kanalizacyjnych).
Ponieważ poziom podłóg parteru w domach bez piwnicy jest zwykle kilkadziesiąt centymetrów ponad poziom otaczającego terenu, wystarcza izolacja przeciwwilgociowa chroniąca przed wilgocią kapilarną. Składa się ona z folii izolacyjnej ułożonej na podkładzie betonowym.
Przygotowanie podłoża
Podłoże pod izolację musi być gładkie i równe, aby nie uszkodzić folii. Nierówności należy zeszlifować lub wypełnić masą szpachlową. Folia powinna być połączona z izolacją poziomą ścian fundamentowych na całym obwodzie budynku, a także na ścianach wewnętrznych konstrukcyjnych i działowych.
Ciężkie ścianki działowe
Ciężkie ścianki działowe (np. murowane) nie mogą być stawiane na jastrychu podłogowym pokrywającym ocieplenie. Należy je wymurować - przynajmniej do pewnej wysokości - przed wykonaniem podłogi i oprzeć na zaizolowanej warstwie betonu stabilizującego. Ze względu na ograniczenie ucieczki ciepła, warto je postawić na warstwie z elementów o dobrej izolacyjności cieplnej (np. z pustaków keramzytowych lub betonu komórkowego).
Ocieplenie
Do ocieplenia standardowo stosuje się płyty styropianowe EPS 100 układane w dwóch warstwach z przesunięciem styków. Pomiędzy warstwami ocieplenia rozprowadza się rury instalacyjne, a następnie układa drugą warstwę płyt w taki sposób, aby wzdłuż przebiegu rur utworzyły się korytka. Bruzdy te przykrywa się paskami płyt o mniejszej grubości, tworząc równą powierzchnię z pozostałym ociepleniem. Szczeliny na łączeniach wypełnia się pianką poliuretanową. Ułożoną termoizolację pokrywa się folią wywiniętą na ściany, co zapobiega wnikaniu betonu w szczeliny podczas wylewania jastrychu.
Jeśli podłoga ma być ogrzewana, rury grzewcze rozmieszcza się zgodnie z projektem instalacji, mocując je spinkami lub listwami montażowymi do styropianu. Jastrych w postaci podkładu pływającego o grubości 5-6 cm wykonuje się z wylewki cementowej lub anhydrytowej oddylatowanej od ścian taśmą brzegową.
Warstwy podłogowe na stropie międzypiętrowym
Układ warstw podkładowych pod posadzki i technologia wykonania podkładu zależą od:
- Przeznaczenia pomieszczenia
- Stanu surowego stropu
- Konieczności wyrównania poziomu podłóg (w przypadku układania różnych materiałów posadzkowych lub ogrzewania podłogowego)
Równa i gładka powierzchnia stropu umożliwia - po ewentualnych miejscowych poprawkach - bezpośrednie ułożenie niektórych rodzajów pokrycia podłogowego, jeśli nie jest wymagana izolacja przeciwwilgociowa, termiczna lub poprawa akustyki stropu.
Na większości stropów żelbetowych układa się jednak podkłady podłogowe pływające, które składają się z kolejno układanych warstw:
- Wyrównującej
- Izolacji akustycznej lub cieplnej
- Jastrychu podłogowego
Izolację akustyczną układa się z płyt specjalnego (miękkiego) styropianu akustycznego o grubości 3-4 cm. Nie należy stosować zwykłych płyt styropianowych, gdyż efekt wyciszenia będzie znikomy.
Oprócz styropianu akustycznego jako wyciszenie podłogi można użyć:
- Twardych płyt wełny mineralnej o grubości 40 mm
- Specjalnej pianki polietylenowej o grubości 15-20 mm
Izolację akustyczną z płyt styropianowych lub wełny mineralnej należy zabezpieczyć folią przed wnikaniem zaprawy podczas wylewania jastrychu. Jej grubość nie może być mniejsza niż 4,5-5 cm.
Zależnie od sposobu użytkowania pomieszczenia i rodzaju pokrycia podłogowego, na jastrychu należy utworzyć izolację przeciwwilgociową. Ochroni ona przed przenikaniem wilgoci z podłoża lub wnikaniem wody w podkład podłogowy czy ściany.
W przypadku układania pokryć z paneli drewnopochodnych stosuje się ochronę przeciwwilgociową z użyciem rozwijanej folii. W pomieszczeniach mokrych izolację zapewnia powłoka z tzw. płynnej folii lub zapraw wodoszczelnych.
Izolacyjne folie budowlane
Folie budowlane stosowane do izolacji przeciwwilgociowej i ochrony konstrukcji to najczęściej wielkowymiarowe pokrycia z polietylenu o grubościach od 0,2 mm do 0,5 mm. Rozłożone z rolki mogą mieć szerokość 4-6 m i długość 20-25 m. Ze względu na duże rozmiary ich rozłożenie może być utrudnione. Najwygodniej jest to robić stopniowo, rozkładając folię od początkowego pasa odciętego z rolki na odpowiednią długość.
Połączenia wzdłużne wykonuje się na zakład ok. 10 cm, a następnie uszczelnia taśmą klejącą o szerokości 5 cm. Ta sama taśma służy również do naprawy miejscowych uszkodzeń.
Grubość folii dobiera się w zależności od jej przeznaczenia i narażenia na uszkodzenia. W typowych warunkach jako izolację przeciwwilgociową na betonowym podłożu stosuje się folie o grubości 0,4-0,5 mm. Natomiast jako osłonę, np. na styropian, wystarczy zastosować folię o grubości 0,2 mm.
Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: PPHU Winyl-pol Wybacz sp.j.
Dodaj komentarz