Betonowe podkłady podłogowe. Zacieranie betonu krok po kroku

Czego dowiesz się z artykułu?

• Czym charakteryzują się betonowe podłoża?
• Jak wykonać podkład betonowy?
• W jaki sposób zacierać beton?
• Jak wykonać podkład samorozlewny i wzmocniony?
• Jak wykonać bezspoinowe pokrycie na podkładzie betonowym?

Betonowe podłoża - czym się charakteryzują?

Surowe podłoża z betonu, powszechnie nazywane jastrychami, pełnią funkcję wyrównującą i stabilizującą podłoże pod posadzki. Choć często stanowią bazę pod wykończenie okładzinami, bywają również pozostawiane w formie niewykończonej, np. w piwnicach czy garażach. Niestety, taka opcja wiąże się z pewnymi wadami.

Problemy z surowymi betonowymi podłożami:

Niewygodne utrzymanie w czystości: Beton pyli, a jego porowata struktura ułatwia wnikanie zanieczyszczeń. Sprzątanie staje się uciążliwe i czasochłonne.

Nieestetyczny wygląd: Surowy beton prezentuje się nieatrakcyjnie, co obniża walory estetyczne pomieszczenia.

Brak ochrony przed wilgocią: Porowata struktura betonu nie chroni przed wchłanianiem wilgoci, co może prowadzić do powstawania pleśni i grzybów.

Przyczyny problemów:

Skład mieszanki betonowej: Rodzaj cementu i klasa betonu wpływają na jego właściwości, w tym na skłonność do pylenia i pękania.

Pielęgnacja po rozłożeniu: Nieprawidłowa pielęgnacja, np. zbyt szybkie wysychanie betonu, może pogorszyć jego właściwości użytkowe.

Pylenie betonu: Jest zjawiskiem naturalnym, wynikającym z reakcji chemicznej między cementem a dwutlenkiem węgla. Powoduje emisję pyłu i powierzchniowe kruszenie betonu.

Rozwiązania:

Pokrycie betonowej powierzchni powłoką: Uszczelnia podłoże i ogranicza dopływ dwutlenku węgla, hamując pylenie i kruszenie betonu.

Dylatacje pośrednie lub zbrojenie: Zapobiegają powstawaniu pęknięć i naprężeń w betonie, wynikających z jego skurczu podczas twardnienia.

Właściwa pielęgnacja: Utrzymanie odpowiedniej wilgotności i zatarcie powierzchni betonu w trakcie twardnienia poprawia jego właściwości użytkowe.

Wykonywanie podkładów betonowych

Standardowy podkład betonowy powinien charakteryzować się klasą wytrzymałości co najmniej C20/25. Najczęściej jest on przygotowywany z gotowych mieszanek fabrycznie zestawionych w agregacie mieszająco-pompowym, potocznie zwanym miksokretem. Ważne jest, aby mieszanka betonowa posiadała odpowiednio gęstą konsystencję, zapobiegając rozwarstwieniu materiału. W przypadku stosunkowo cienkiej warstwy pokrycia lub użycia listew wibracyjnych, które jednocześnie wyrównują powierzchnię, zagęszczanie betonu z reguły nie jest konieczne.

Zacieranie betonu krok po kroku

Zatarcie powierzchni twardniejącego betonu jest niezwykle istotnym zabiegiem, wpływającym na jego właściwości użytkowe i estetykę. Pozwala ono ograniczyć powstawanie tzw. mleczka cementowego, jednocześnie wygładzając, utwardzając i uszczelniając betonowe podłoże.

Mleczko cementowe to zawiesina cementu w wodzie, która wydostaje się na powierzchnię betonu podczas jego twardnienia. Po wyschnięciu tworzy twardą, ale łuszczącą się powłokę. Stanowi ona przeszkodę w tworzeniu trwałego połączenia z pokryciem podłogowym, mocowanym na klej lub zaprawę.

Do zacierania powierzchni betonowych najczęściej wykorzystuje się zacieraczki mechaniczne. Na niewielkich powierzchniach można również stosować pace. Moment rozpoczęcia zacierania uzależniony jest od stopnia stwardnienia betonu. Dokładny czas trudno określić, dlatego stosuje się metodę doświadczalną. Polega ona na sprawdzeniu elastyczności podłoża - jeśli po wejściu na betonową powierzchnię ślad buta pozostaje płytki, oznacza to, że można przystąpić do zacierania.

Istnieją dwa podstawowe rodzaje zacierania betonu:

• Zacieranie "na ostro": Polega jedynie na wyrównaniu i uszczelnieniu powierzchni, która pozostaje dość chropowata.
• Zacieranie "na gładko": Wykorzystuje się preparaty uszczelniające, utwardzające i barwiące powierzchnię (w tzw. systemie DST). Pozwala to na uzyskanie gładkiej, jednolitej nawierzchni, np. o błyszczącym wykończeniu.

Zacieranie cienkowarstwowego betonu zacieraczką mechaniczną, fot. L. Jampolska.

Podkłady samorozlewne i wzmocnione 

Grubość tradycyjnego jastrychu cementowego na betonowym podłożu podłogowym nie powinna być mniejsza niż 2,5 cm w najcieńszych punktach. Specjalne zaprawy podłogowe, tzw. wylewki samorozlewne, pozwalają na znaczne zmniejszenie tej grubości. Nakładane bezpośrednio na wyrównywane podłoże, mogą mieć grubość zaledwie 2-10 mm. Przy prawidłowym wykonaniu uzyskuje się idealnie gładką powierzchnię, ponieważ zaprawa przed stwardnieniem rozpływa się samoczynnie, tworząc równą płaszczyznę, niczym lustro wody. Wylewanie wylewki samorozlewnej wymaga sprawnej organizacji pracy, ze względu na jej szybki czas twardnienia. Poszczególne porcje zaprawy powinny łączyć się ze sobą w stanie płynnym. Kluczowe znaczenie ma również skuteczne zagruntowanie podłoża, co zabezpiecza je przed odciąganiem wody z zaprawy.

Może cię zainteresować

Biopodłoga z ecuranu. Jakie są jej właściwości? Podłogi laminowane na ogrzewanie podłogowe - czym się kierować przy wyborze? Jak odnowić parkiet, krok po kroku? Co należy wiedzieć o wylewce samopoziomującej? Jak zrobić wylewkę samopoziomującą? Jak zniwelować różnicę w poziomie podłogi? 5 rodzajów parkietu do wyboru Jakiej wylewki samopoziomującej użyć w zależności od wykończenia? Elastyczne podłogi PURLINE - rozwiązanie dla wymagających użytkowników Aranżacja, dzięki której wiesz, że jesteś u siebie. Jak spersonalizować wygląd wnętrz? Konserwacja i pielęgnacja lakierowanych podłóg - poradnik Zachwycające piękno podłóg i mebli z drewna wędzonego Jak pielęgnować drewnianą podłogę? Prawidłowe wykonanie podłogi na legarach Jak wykonać suchy jastrych z płyt MgO na podłożu betonowym?

Zobacz więcej Zwiń

Dzięki wylewce samorozlewnej można uzyskać idealnie gładką powierzchnię, fot. Weber.

Na podłożach wymagających zachowania spadku i o grubości wyrównania od 15 mm stosuje się szybkowiążące zaprawy podłogowe. Nakładane są one tradycyjnym sposobem i już następnego dnia można je pokrywać, np. płytkami ceramicznymi. W przypadku układania jastrychu na warstwie separacyjnej (folii hydroizolacyjnej, papie), jego grubość nie może być mniejsza niż 35 mm. Natomiast w przypadku pokrywania materiałów odkształcalnych (izolacji akustycznych i cieplnych ze styropianu, wełny mineralnej, pianki polietylenowej), dociskowa warstwa podłogowa musi mieć grubość co najmniej 45 mm. W celu zwiększenia jej odporności na zarysowania i pęknięcia, można zastosować dodatkowo zbrojenie przeciwprężne w postaci włókien rozproszonych.

Wykonywanie podkładu podłogowego z jastrychu cementowego, fot. Atlas.

Gotowe wylewki średnio- (do 40 mm) i grubowarstwowe (do 80 mm) to szybkowiążące produkty o wysokiej wytrzymałości (do klasy C40). Mogą być układane ręcznie lub mechanicznie, a ich powierzchnia powinna być zawibrowana listwą i wyrównana zacieraczką.

Głównie ze względu na wyrównanie naprężeń skurczowych podczas twardnienia, do mieszanki betonowej dodaje się zbrojenie rozproszone w postaci włókien polipropylenowych lub stalowych.

Włókna z tworzywa: Dostosowane do wymagań wytrzymałościowych długości włókien dodaje się podczas mieszania betonu w ilości 0,6-1,0 kg materiału na 1 m3 mieszanki betonowej.

Zbrojenie stalowe: Do betonu dodaje się 15-40 kg zbrojenia stalowego na 1 m3 betonu.

Zastosowanie w budownictwie jednorodzinnym:

Włókna polipropylenowe: Wykorzystywane są w budownictwie jednorodzinnym, np. w jastrychach ogrzewania podłogowego lub w pomieszczeniach gospodarczych.

Zbrojenie stalowe: Stosowane jest jako dodatek do podkładów podłogowych na gruncie lub w garażu.

Bezspoinowe pokrycia na podkładzie betonowym do wnętrz

Betonowemu podłożu można nadać estetyczne i użytkowe właściwości, pokrywając jego powierzchnię powłoką dekoracyjno-ochronną. Wymaga to jednak odpowiedniego przygotowania, obejmującego szlifowanie i impregnację.

Do nakładania powłokowych pokryć podłogowych można przystąpić, gdy wilgotność betonowego podłoża nie przekracza 3% i po dokładnym oczyszczeniu powierzchni z kurzu. W pomieszczeniach technicznych i gospodarczych nanosi się je pędzlem lub natryskiem hydrodynamicznym bezpośrednio na odpowiednio przygotowane betonowe podłoże.

Do malowania podłogi najlepiej użyć farb chemoutwardzalnych na bazie żywicy epoksydowej lub poliestrowej. Dostępne są w kilku odmianach, różniących się składem, rodzajem rozcieńczalnika i wymaganiami co do wilgotności podłoża. Dobrym materiałem są farby dwuskładnikowe, wodorozcieńczalne. Można je nakładać nawet na wilgotny podkład, a malowanie wykonuje się przynajmniej jako dwuwarstwowe.

Odpowiednio wykończona posadzka betonowa jest eleganckim elementem wystroju wnętrz, fot. Bautech.

Większą trwałość nawierzchni zapewniają grubsze powłoki polimerowe o grubości od 1 do 5 mm. Umożliwiają one tworzenie efektownych, wielobarwnych pokryć dekoracyjnych. Z reguły wymagane jest nałożenie 3 warstw żywicy. W przypadku tworzenia pokrycia wielokolorowego ostatnią warstwę wykonuje się z żywicy bezbarwnej. Dodatkowym sposobem na dekorację takiej podłogi jest rozsypywanie płatków lub włókien (głównie aluminiowych) na powierzchni nieutwardzonej jeszcze żywicy. Technika ta pozwala na uzyskanie unikalnych wzorów i efektów wizualnych.

Autor: Redakcja BudujemyDom

Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

fot. otwierająca: Bautech