|
| (fot. Went-Dom) |
WYMIANA POWIETRZA
Właściwa intensywność wymiany powietrza w budynku – choć bywa przedmiotem sporów wśród specjalistów – musi odpowiadać wymaganiom przepisów budowlanych. Wymagania te należy traktować jako minimalne: instalacja wentylacyjna powinna być tak zaprojektowana, by okresowo, gdy mamy np. licznych gości, dało się zwiększyć intensywność wymiany powietrza.Zgodnie z przepisami. Wentylacja powinna zapewniać: usuwanie zużytego powietrza z kuchni, łazienek, toalet oraz pomieszczeń bez okien (garderoba, spiżarnia), nawiew świeżego powietrza do pozostałych pomieszczeń, swobodny przepływ powietrza wewnątrz budynku – pomiędzy pomieszczeniami, do których trafia powietrze z zewnątrz, a pomieszczeniami, z których jest usuwane (najczęściej osiąga się to, pozostawiając szczelinę pomiędzy dolną krawędzią drzwi i podłogą albo wybierając drzwi z otworami w dolnej części).
w kuchni z kuchenką:
– gazową – 70 m3/h,
– elektryczną – 50 m3/h,
w łazience – 50 m3/h,
w oddzielnym WC – 30 m3/h,
w pomieszczeniach pomocniczych bez okna (garderoba, spiżarnia itp.) – 15 m3,
W kuchniach i łazienkach zaleca się montowanie urządzeń (wentylatorów wyciągowych), umożliwiających okresowe zwiększenie intensywności wentylacji co najmniej do 120 m3/h.
W godzinach nocnych dopuszcza się zmniejszenie intensywności wentylacji, jednak nie więcej niż o 40%. Sumując określone w przepisach wartości, w typowym domu jednorodzinnym otrzymamy minimalną wymianę powietrza na poziomie 200 m3/h.
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym „Dom Polski 2011”
