(fot. Northstar) |
Nowoczesne kominki wyposaża się we wkłady lub kasety kominkowe.
Kasetę umieszcza się w już istniejącym kominku (mają mniejszą moc grzewczą), zaś wkład – w nowo budowanym. Wkłady i kasety produkuje się ze stali, żeliwa i szamotu, czyli materiałów odpornych na wysoką temperaturę i dobrze akumulujących ciepło. Atrakcyjnie wykończona jest w nich jedynie widoczna powierzchnia, czyli zazwyczaj – ścianka frontowa.
Kominkowe ABC
Doprowadzenie powietrzaDo procesu spalania potrzebne jest powietrze. Reguła ta dotyczy szczególnie kominka. Do kominka zamkniętego należy dostarczyć co najmniej 10 m3/h świeżego powietrza na 1 kW mocy urządzenia. Kominek o mocy 10 kW będzie potrzebował więc 100 m3 powietrza w ciągu godziny. Paleniska otwarte zużywają kilkakrotnie więcej powietrza. Kominek będzie „ciągnął” powietrze z przestrzeni wokół, dlatego, żeby nie ograniczać ilości potrzebnej nam do oddychania, konieczne jest doprowadzenie powietrza, niezbędnego do spalania, oddzielnym przewodem nawiewnym z zewnątrz: pod rusztem, przez boczne ścianki paleniska, pod płytą paleniska, przez tylną ściankę wnęki na drewno lub pod wnęką na drewno.
W nowo budowanym domu najwłaściwszym rozwiązaniem będzie wykonanie specjalnego kanału nawiewnego o średnicy ok. 20 cm. Kanał może być wykonany z blachy, aluminium bądź PVC. Najważniejszymi elementami kanału są: przepustnica (szyber, który reguluje dopływ powietrza) oraz kratki wentylacyjne zabezpieczające przed gryzoniami. Najłatwiej, jeśli kominek jest usytuowany przy ścianie zewnętrznej – gdyż wtedy wystarczy przekuć się przez nią i wmontować wpusty oraz kratki wentylacyjne.
Kubatura pomieszczenia, w którym ma być zamontowany, musi wynosić 4 m3 na 1 kW mocy kominka i mieć nie mniej niż 30 m3. Kominek o mocy 10 kW można więc wstawić do salonu o kubaturze min. 40 m3.
Joanna Dąbrowska
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 3/2011