Remont łazienki z 1982 roku za 28 000 zł

Zakres remontu:

• kompleksowa zmiana, w tym wymiana instalacji wodnej i kanalizacyjnej, elektrycznej, wentylacyjnej;
• wymiana wykończenia przegród, armatury sanitarnej i mebli.

Czas trwania: 3 tygodnie.

Łazienka wspólna na parterze:

• Z oknem, najpierw powierzchnia 4 m2, obecnie 6 m2.
• Woda - czerpana z wodociągu, odprowadzana do kanalizacji.
• Wentylacja - grawitacyjna, dodano wentylator.
• Ogrzewanie - dawniej tradycyjny grzejnik na ścianie, teraz wodna podłogówka i drabinka na ścianie.
• Elektryka - wymieniono całą instalację, w tym oświetlenie - najpierw żyrandol i kinkiet, obecnie 4 halogeny w suficie i podświetlone lustro.
• Posadzka - wymieniono płyty gresu.
• Ściany - różowa glazura wymieniona na płytki w kolorze beżowym 30 × 60 cm.
• Armatura sanitarna - wcześniej sedes stojący, obecnie podwieszany; najpierw tradycyjna umywalka, obecnie komplet z podwieszaną szafką; poprzednio wanna, teraz kabina prysznicowa o wymiarach 100 × 100 cm z niskim brodzikiem.
• Baterie - chromowane, pod prysznicem termostatyczna.

Decyzja: poprzedni wystrój łazienki z 1982 r. był już niemodny i zużyty, obawialiśmy się, że instalacje nie są już bezpieczne. Z tego powodu zorganizowaliśmy kompleksowy remont. Jeżeli chodzi o armaturę, to poprzednio w tej łazience mieliśmy sedes, umywalkę, wannę, grzejnik (dodatkowo pralkę), tymczasem na okres emerytury potrzebujemy tu wygodnej kabiny prysznicowej. Wcześniej łazienka była mniejsza, wydawała się ciasna przy takim wyposażeniu, dlatego zleciliśmy powiększenie jej kosztem rozmiaru kotłowni (przylega do niej). Przesunęliśmy ścianę działową w taki sposób, żeby między drzwiami i nową ścianą zmieściła się obszerna kabina prysznicowa o wymiarach 100 × 100 cm.

W łazience wymieniono wszystkie instalacje, armaturę i meble.

Wcześniej pod oknem stała wanna, natomiast sedes - w miejscu obecnego prysznica.

Remont łazienki z 1982 roku - rady i przestrogi:

• Irena: Powiększyliśmy łazienkę również dlatego, że początkowo nie chciałam rezygnować z wanny. Zamierzałam tylko wymienić tę poprzednią (stała przy ścianie czołowej, pod oknem) na nowocześniejszą. Marzył mi się model z drzwiami w przedniej ściance, ułatwiającymi starszym ludziom wchodzenie i wychodzenie. Jednak po przesunięciu ściany działowej i zmierzeniu dostępnej przestrzeni okazało się, że po zamontowaniu takiej wanny oraz dużej kabiny, umywalki z szafką i sedesu, wnętrze znowu stanie się zbyt ciasne (pralkę ulokowaliśmy w kotłowni). Z planu funkcyjnego usunęliśmy zatem wannę, bo bardziej zależy nam na prysznicu. Nie żałujemy, układ jest wygodny - nowy sprzęt nie ogranicza swobody ruchów. Wybraliśmy model kabiny z niskim brodzikiem, żeby podczas kąpieli móc stać na ciepłym podłożu (oprócz tego powierzchnia bez fug, w których zbierają się osady z wody, jest łatwiejsza do pielęgnacji). Chociaż wykonawcy zdemontowali wszystkie części starej posadzki aż do fundamentu - wymienili rury wodne i kanalizacyjne (na te z PVC i o prawidłowej średnicy) i przygotowali podejścia do zaplanowanej armatury łazienkowej (zmieniliśmy jej lokalizację), ponadto ułożyli termoizolację ze styroduru (10 cm) i poprowadzili wodne rury ogrzewania podłogowego - to przecież nie mogli tego ostatniego założyć w obrębie strefy kąpieli. Na ścianie zawiesiliśmy drabinkę grzewczą (bez grzałki elektrycznej), lecz szczególnie w łazience nic nie przebije podgrzewanej podłogi. Do niskiego brodzika wchodzi się łatwo, mieści się w nim stołeczek. Mąż poprosił glazurnika o przygotowanie w ścianie kołków do przytwierdzenia składanego krzesełka (nawet je zamontował, jednak niedawno zdjął, bo na razie z niego nie korzystaliśmy, tylko brudziło się od osadów z mydła i wody).

W posadzce wykonano podłogówkę, na ścianie z glazurą zamontowano podwieszany sedes.

Podwieszana umywalka z szafką, stojąca bateria jednouchwytowa, grzejnik drabinkowy, nowe oświetlenie.

• Witek: W kabinie istotne jest szerokie wejście (my wybraliśmy przesuwne o szerokości 70 cm) i ścianki ze szkła z powłoką samoczyszczącą się - rzeczywiście po każdej kąpieli wystarczy je opłukać wodą, a pozostają czyste. Warto pamiętać o takim rozwiązaniu. Wewnątrz zamontowaliśmy chromowaną baterię termostatyczną, ze słuchawką i deszczownicą. Chcieliśmy wersję natynkową, żeby mieć dostęp do wszystkich części, bez rozkuwania ściany. Na podwieszanej umywalce (z szafką) mamy chromowaną stojącą baterię jednouchwytową. Jeżeli chodzi o sedes, to zastosowaliśmy opcję podwieszaną (przy takiej wygodniej myje się podłogę) i podtynkową (armatura wygląda minimalistycznie).

W strefie prysznica zamontowano chromowaną natynkową baterię termostatyczną ze słuchawką i deszczownicą.

Na ścianie w kabinie z niskim brodzikiem przygotowano kołki do montażu krzesełka.

• Usprawniliśmy wentylację i oświetlenie. W wyremontowanym kominowym przewodzie wentylacyjnym elektryk założył wentylator, w łączniku skonfigurował funkcję uruchamiania go na żądanie (wstawiliśmy też nowocześniejsze okno uchylne, często je otwieramy). W podwieszanym suficie wyprowadził 4 halogeny górne. Do wykończenia posadzki i ścian przeznaczyliśmy gres (15 × 50 cm) i glazurę (30 × 60 cm), glazurnik łączył je bez fug. Żona nie chciała wykładać kaflami ścian do sufitu, jak wcześniej - unika już stawania na drabinie przy ich myciu. Górną część ścian pomalowaliśmy zatem farbą (białą) do łazienek. Oprawiliśmy nowe drzwi (z laminowanej płyty MDF), z wycięciem u dołu. Większość wyposażenia skompletowaliśmy w hipermarketach budowlanych.

Koszty remontu łazienki z 1982 roku:

• materiały i robocizna 28 000 zł.

Redaktor: Lilianna Jampolska