Jaka jest rola naczynia wzbiorczego w instalacji c.o.?

Typy naczyń wzbiorczych

W instalacjach c.o. stosowane są dwa typy naczyń wzbiorczych - otwarte i przeponowe. Naczynia otwarte montowane są w instalacjach zasilanych z kotła na paliwo stałe, co zabezpiecza przed niekontrolowanym wzrostem ciśnienia w przypadku przegrzania - zagotowania się wody. Montowane są zawsze w najwyższym punkcie obiegu grzewczego i połączone bezpośrednio z kotłem tzw. rurą wznośną. Para wodna odprowadzana jest wtedy rurą przelewową do kanalizacji.

Naczynia przeponowe można montować jedynie przy zasilaniu instalacji z kotła gazowego lub olejowego, gdzie wewnętrzna automatyka nie dopuści do przegrzania wody. Instalacje wyposażone w takie naczynie nazywamy instalacjami zamkniętymi (ciśnieniowymi).

Z czego składa się naczynie ciśnieniowe?

Naczynie ciśnieniowe składa się z dwóch komór - wodnej i powietrznej, przedzielonych elastyczną przeponą. Przy wzroście objętości wody, podczas jej podgrzewania, następuje sprężenie powietrza, a ciśnienie wody w instalacji nieco wzrasta. Dobór wielkości naczynia wzbiorczego zależy przede wszystkim od pojemności wodnej instalacji. Przyjmuje się, że jego objętość powinna wynosić ok. 4% objętości wody znajdującej się w grzejnikach, rurach i kotle.

W przypadku naczyń ciśnieniowych trzeba też brać pod uwagę ciśnienie statyczne instalacji - czyli wysokość między najniższym, a najwyższym jej punktem. Niektóre kotły mają fabrycznie wbudowane naczynia przeponowe i wystarczy jedynie sprawdzić, czy ich pojemność będzie wystarczająca dla konkretnej instalacji. Jeśli kocioł nie jest w nie wyposażony, trzeba zamontować tzw. grupę bezpieczeństwa składającą się z naczynia przeponowego, zaworu bezpieczeństwa i manometru.

Redakcja BD
fot. otwierająca: Ferro