- Jak działa mechanizm podciągania kapilarnego wody?
- Jak wykonać izolację przeciwwilgociową przyziemia?
- Jak przygotować podłoże do ułożenia izolacji przeciwwilgociowej?
- Jak ułożyć izolację przeciwwilgociową na ścianach fundamentowych i słupach?
- Jakie są sposoby izolacji ścian fundamentowych i podłogi?
Jak działa mechanizm podciągania kapilarnego wody?
Podsiąkanie kapilarne to powszechne zjawisko fizyczne, dzięki któremu woda przemieszcza się z poziomu wód gruntowych do strefy powierzchniowej gleby. Mechanizm ten zachodzi również w porowatych materiałach budowlanych, takich jak standardowy beton, cegła czy inne produkty konstrukcyjne. Wysokość, na jaką woda podnosi się w wyniku podsiąkania, zależy od wielkości pustych przestrzeni w strukturze materiału, tworzących sieć "mikrorurek" zwanych kapilarami - im cieńsze kapilary, tym wyżej woda się podniesie.
Fizyczną przyczyną samoczynnego podnoszenia się cieczy na wyższy poziom są siły napięcia powierzchniowego, które w połączeniu z efektem zwilżania ścianek kapilar powodują "wspinanie się" wody w materiałach porowatych. Napięcie powierzchniowe cieczy tworzy tzw. menisk - zakrzywienie jej powierzchni na styku ze ściankami naczynia - który może być wypukły (np. dla rtęci) lub wklęsły (w przypadku wody), co zapewnia zwilżenie i umożliwia pionową migrację cieczy w kapilarach. Wraz z wodą w wyniku podsiąkania mogą przemieszczać się również inne rozpuszczone w niej substancje, czego efektem są np. wysolenia - najczęściej białe osady - na źle zaizolowanych murach czy cokołach.
Izolacja przeciwwilgociowa przyziemia
W obiektach z pomieszczeniami całkowicie wyniesionymi ponad poziom gruntu niewymagane jest stosowanie ciężkich izolacji przeciwwilgociowych w części fundamentowej. Wystarczy zapewnić ograniczenie nasiąkliwości ścian fundamentowych oraz ochronę przed podciąganiem kapilarnym wilgoci i migracją związków chemicznych z wilgotnego gruntu. Podstawowym zabezpieczeniem w domach bez piwnic jest pozioma hydroizolacja przeciwwilgociowa na ścianach fundamentowych zewnętrznych i wewnętrznych, wykonana nieznacznie ponad poziomem otaczającego dom terenu. Izolację tę tworzy się z papowych materiałów bitumicznych lub folii klejonych do podłoża.
Zabezpieczenia przeciwwilgociowe wymagają również punktowe elementy konstrukcyjne osadzone w gruncie, takie jak słupy czy podpory schodów, a także cała powierzchnia podłogi na gruncie. Ze względu na wymagania wytrzymałościowe w konstrukcjach zbrojonych nie można stosować izolacji z materiałów bitumicznych. W takich przypadkach stosuje się specjalne zaprawy na bazie cementu. Izolację podłóg na gruncie z reguły wykonuje się z folii budowlanych, które powinny być połączone z izolacją ścian wewnętrznych i zewnętrznych. Uzupełnieniem ochrony przeciwwilgociowej, zapewniającej ograniczenie nasiąkliwości ścian fundamentowych, jest obustronne nałożenie na nie powłoki impregnującej, najczęściej w postaci emulsji asfaltowo-kauczukowej.
Przygotowania do ułożenia izolacji przeciwwilgociowej
Zewnętrzne i wewnętrzne ściany należy wyprowadzić ponad poziom gruntu, a ich wysokość powinna wynikać z planowanego poziomu podłogi parteru. Biorąc pod uwagę poziom "zero" (wysokość wykończenia podłogi pomieszczeń parterowych), izolację poziomą ścian nośnych układa się na wysokości uwzględniającej grubości warstw podpodłogowych, czyli ocieplenia, jastrychu i posadzki. Oznacza to, że izolacja powinna się znajdować na poziomie betonowego podkładu, który z kolei musi być położony co najmniej 15-20 cm powyżej otaczającego terenu. Wierzch murów powinien być wyrównany, np. zaprawą cementową rozłożoną między deskami i zatartą na gładko.
W przypadku izolacji na konstrukcji zbrojonej jej poziom powinien odpowiadać wysokości izolacji podpodłogowej, co zapewni szczelność pokrycia.
Powierzchnie ścian fundamentowych przed nałożeniem warstwy ograniczającej nasiąkanie należy wyrównać, usuwając nadlewy i ubytki. W tym celu można zeszlifować nierówności lub zastosować tzw. rapowanie, czyli uproszczone tynkowanie polegające głównie na wypełnieniu spoin w bloczkach fundamentowych.
Przy izolacji podłogi na etapie prac fundamentowych należy wykonać stabilną warstwę podkładową w postaci betonowej wylewki o grubości 10-15 cm. Ułatwi to dalsze prace, zapewniając m.in. stabilne podparcie dla szalunków stropu. Na tym etapie należy również rozprowadzić niezbędne instalacje, głównie kanalizacyjną, które często umieszcza się w gruncie pod podłogą. Samą izolację podpodłogową wykonuje się zazwyczaj po doprowadzeniu budowy do stanu surowego zamkniętego.
Układanie izolacji poziomej na ścianach fundamentowych i słupach
Do wykonania izolacji przeciwwilgociowych fundamentów stosuje się papy podkładowe lub specjalne folie fundamentowe o zróżnicowanej szerokości. W przypadku pap zaleca się stosowanie wyłącznie produktów na osnowie z włókna szklanego lub poliestru w formie termozgrzewalnej lub klejonej lepikiem na zimno. Istotne jest dobranie szerokości papy tak, aby po ułożeniu wystawała ona 15-20 cm do środka fundamentu, co umożliwi jej połączenie z izolacją podpodłogową. Biorąc pod uwagę typowe szerokości pap wynoszące metr, powszechną praktyką jest składanie ich na pół (po rozwinięciu) i układanie w dwóch warstwach z zagięciem na zewnątrz, a luźne brzegi mocuje się do ścian na czas prowadzenia prac przy podłodze. W przypadku folii wystarczy dobrać odpowiednią szerokość i przykleić ją lepikiem bitumicznym lub osadzić w zaprawie cementowej.
Na zbrojonym słupie fundamentowym warstwę izolacji przeciwwilgociowej tworzy się z zaprawy wodoszczelnej o grubości około 5 mm. Wybierając zaprawę, należy zwrócić szczególną uwagę na jej wytrzymałość na ściskanie i zginanie, która musi odpowiadać obciążeniom projektowym. Po wykonaniu słupa wokół niego nakłada się dodatkową powłokę izolacyjną, np. bitumiczną, zapewniając ciągłość izolacji słupa i podłogi.
Izolacja ścian fundamentowych i podłogi
Ściany fundamentowe pokrywa się z reguły wodorozcieńczalną powłoką asfaltowo-kauczukową, nakładaną w dwóch warstwach przy stabilnych warunkach pogodowych. Preparat ten nie jest początkowo odporny na wodę i w ciągu nawet kilkunastu godzin od nałożenia musi być chroniony przed spłukaniem w wyniku opadów. Po tym czasie staje się jednak wodoodporny i tworzy trwałą, elastyczną powłokę ochronną.
Izolację podłogi na gruncie wykonuje się w postaci pokrycia folią budowlaną rozłożoną z 10-15 cm zakładem na stykach i zachodzącą na izolację wystającą ze ścian. Ze względu na układ kolejnych warstw - styropianowego ocieplenia przykrytego dodatkową folią pod jastrychem - ryzyko przenikania wilgoci przez podłogę jest praktycznie znikome, nawet w przypadku miejscowych uszkodzeń izolacji, np. na skutek osiadania ścian.
Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: Ultrament
Dodaj komentarz