Renowacja nawierzchni tarasu - renowacja metodą płytki na płytki
Jeżeli stare płytki nie są uszkodzone i nie odstają od podłoża, a jedynym problemem są drobne pęknięcia lub znudzony wygląd, możliwe jest położenie nowych płytek na starych. Przed przystąpieniem do prac należy oczyścić i wysuszyć starą nawierzchnię, wypełnić drobne ubytki zaprawą montażową, a następnie dwukrotnie zaizolować całą powierzchnię płynną folią.
Renowacja nawierzchni tarasu - zerwanie płytek i przygotowanie podłoża
W przypadku, gdy stan nawierzchni wymaga wymiany, konieczne jest zerwanie starych płytek, a następnie skuwanie i szlifowanie zniszczonych fragmentów podkładu na całej powierzchni tarasu. Jeśli po tych czynnościach podłoże nadal nie jest równe, należy wyrównać je za pomocą specjalnej zaprawy. Do tego celu nie należy stosować zwykłych zapraw cementowych, gdyż nie zapewniają one wystarczającej przyczepności i mogą pękać lub odspajać się od podłoża. W zależności od wymaganej grubości warstwy wyrównującej, należy użyć odpowiedniej gotowej wylewki podłogowej.
Na tarasach, gdzie wymagane jest nachylenie posadzki, nie można stosować podkładów samorozlewnych, gdyż podczas utwardzania dążą one do wypoziomowania podłoża. Zamiast tego należy użyć gotowych zapraw wyrównywanych ręcznie lub mechanicznie, o grubości od 5 do 80 mm. Przed ich nałożeniem konieczne jest wykonanie warstwy kontaktowej ze specjalnej emulsji zmieszanej z drobnym kruszywem. Niewielkie nierówności (do 5 mm) można wyrównać zaprawą klejową.
Na wyrównanym podłożu należy ułożyć warstwę izolacji podpłytkowej z zaprawy wodoszczelnej lub płynnej folii. Izolację tę wykonuje się w celu ochrony betonu przed wodą, która może wnikać przez spoiny i mikropęknięcia w płytkach, powodując niszczenie struktury betonu i odspajanie się okładziny. Dodatkowo, na nasłonecznionych tarasach wilgoć intensywnie paruje, wywierając ciśnienie od spodu płytek, co również może prowadzić do ich odklejania. Izolację podpłytkową nakłada się pędzlem lub wałkiem dwukrotnie w odstępie 6 godzin. Płytki można przyklejać po upływie 24 godzin od nałożenia ostatniej warstwy izolacji.
Renowacja nawierzchni tarasu - wykonanie szczelin dylatacyjnych
Szczeliny dylatacyjne muszą przechodzić przez wszystkie warstwy podkładu i nawierzchni. W przypadku wykonywania nowego podkładu, nacięcia dylatacyjne wykonuje się w nie stwardniałym jeszcze betonie (szpachelką lub kielnią). W istniejącym już podkładzie szczeliny dylatacyjne wykonuje się szlifierką z tarczą diamentową. Szerokość nacięć powinna wynosić 6-8 mm i należy wypełnić je sznurem lub taśmą dylatacyjną. Na styku dylatacji z izolacją podpłytkową z płynnej folii należy nakleić paski uszczelniające.
Renowacja nawierzchni tarasu - przyklejenie nowych płytek
Płytki tarasowe należy przyklejać wyłącznie na elastyczną zaprawę klejową. Ważne jest, aby nakładać ją w taki sposób, aby pod płytkami nie powstawały puste przestrzenie, w których mogłaby gromadzić się woda. Zaprawę nanosi się pacą zębatą zarówno na podłoże, jak i na spodnią stronę płytki. Układ pasów kleju powinien być prostopadły, co zapewnia równomierne rozprowadzenie zaprawy pod płytką.
W przypadku okładzin o dużych rozmiarach można zastosować grubowarstwową zaprawę upłynnioną, która po dociśnięciu równomiernie rozpływa się pod płytką. Po ułożeniu elementu na podłożu, nadmiar zaprawy powinien wydostawać się spod jego całego obwodu. Należy go usunąć za pomocą szpachelki.
Szerokość spoin uzależniona jest od wielkości płytek i powinna stanowić 3% ich szerokości. Do fugowania również należy użyć elastycznej zaprawy, a w miejscach dylatacji spoiny wypełnia się specjalnym silikonem.
Dodaj komentarz