Zadaszenie tarasu dla wymagających

Z czego pergola na tarasie? Drewniana czy aluminiowa?

Renoplast - tarasy na lata

Wypoczynek na przytulnym balkonie. Przygotowanie zielonego zacisza na lato z markizą markilux

Minimalizm zawsze w modzie. Jednolite poszycia markiz są ponadczasowe

Markiza markilux 679 - gra światła i cienia

W jaki sposób zbudować taras z płyt?

Taras z termojesionu - piękno i problemy. Nasze doświadczenia z deskami tarasowymi

Taras z kompozytu - koszmar z happy endem. Przeczytaj, jak uniknąć błędów!

Taras z historią: od mini tarasu do strefy wypoczynkowej i ciągu komunikacyjnego

DECO 2.0 oraz DECO X - kompozyty nowej generacji

Przegląd desek tarasowych z drewna

Modne parasole ogrodowe - najnowsze trendy. Sprawdź, co jest na topie!

Zadaszenie tarasu dla wymagających

Nowa nawierzchnia tarasu - dylatacje, hydroizolacja, układanie płytek

Data publikacji: 2022-01-26 Data aktualizacji: 2022-01-31

Artykuł na: 9-16 minut

Nowa nawierzchnia tarasu - dylatacje, hydroizolacja, układanie płytek

Pęknięcia, przecieki czy kruszenie się nawierzchni to usterki, które z czasem pojawiają się na niemal wszystkich tarasach i balkonach, pokrytych płytkami ceramicznymi. Szczególnie niekorzystnie oddziałują zmiany temperatury w okolicach 0°C. Jeśli zamarzająca i rozmarzająca woda przeniknie pod pokrycie, powoduje kruszenie i odspajanie się nawierzchni. Jak tworzyć dylatacje? Jak wykonać hydroizolację i ułożyć nowe pokrycie?

Tagi taras drewniany taras z paneli kompozytowych

Tylko u nas kupujesz
Projekt z opieką eksperta

więcej projektów

aktualizacja: 2022-01-31 11:43:57

Polecane produkty i technologie

Z czego pergola na tarasie? Drewniana czy...

Pytanie jest proste, gdyż trudno udzielić złej odpowiedzi. Obydwa tworzywa mają tyle zalet, ile wad. Są one jednak dwoma najbardziej popularnymi materiałami konstrukcyjnymi do budowy pergoli....

Zadaszenie tarasu dla wymagających

Kiedy robi się cieplej, życie towarzyskie domowników często przenosi się na taras. Aby można było w każdych warunkach pogodowych z niego korzystać, warto zamontować na nim wytrzymałe zadaszenia...

Czego dowiesz się z artykułu?

Jak ocenić stan nawierzchni tarasu?
Jak wykonać nową nawierzchnię tarasu?
Jak tworzyć dylatacje?
Jak wykonać hydroizolację podpłytkową tarasu?
Jak ułożyć płytki na tarasie?

Oceniamy stan tarasu

Na posadzce tarasu, pokrytej płytkami ceramicznymi, powierzchniowe objawy destrukcji pojawiają się jako: pęknięcia, kruszenie i odspajanie się płytek, a także deformacje powierzchni w postaci miejscowych wgłębień bądź wypukłości. Uszkodzenia te mogą być spowodowane przyczynami związanymi z samą nawierzchnią lub jej mocowaniem do podłoża, jak też zniszczeniem niżej położonych warstw tarasowych.

Długie pęknięcia o nieregularnej linii przebiegające przez niemal całą długość czy szerokość tarasu świadczą o braku dylatacji w nawierzchni i w podkładzie. Podobne objawy mogą wystąpić również wtedy, gdy taras spoczywa na niestabilnym podłożu lub wykonano zbyt słaby podkład pod nawierzchnię. W takich przypadkach najczęściej występuje również odkształcenie powierzchni - w miejscu szczeliny może pojawić się wyraźny uskok, wgłębienie lub wybrzuszenie. Takie zjawiska występują najczęściej na tarasach spoczywających na gruncie, gdy płyta tarasowa została wylana na niedostatecznie zagęszczonym podłożu lub w na tarasach ocieplanych, gdzie użyto zbyt miękkiego materiału do izolacji cieplnej, a warstwa dociskowa z betonu jest za cienka i o zbyt małej wytrzymałości.

Z kolei często występujące odspajanie się płytek od podłoża to efekt zastosowania niewłaściwych zapraw klejowych oraz braku podpłytkowej izolacji przeciwwilgociowej. Jeśli zamarznie woda wnikająca pod nawierzchnię tarasu, to zwiększa swoją objętość i odrywa płytki, powodując również ich pękanie.

Odspajające się płytki ceramiczne to efekt zastosowania złej zaprawy klejowej lub braku hydroizolacji podpłytkowej, fot. Sopro.

Tarasy nad pomieszczeniami ogrzewanymi lub nieogrzewanymi powinny posiadać skuteczną hydroizolację chroniącą przed przeciekami wody opadowej, topniejącego śniegu. Pojawienie się wilgotnych plam na suficie pomieszczenia znajdującego się pod tarasem świadczy o uszkodzeniu tej izolacji. Przecieki mogą też wystąpić w wyniku zaciekania wody na źle uszczelnionej krawędzi tarasu lub na styku ze ścianą budynku.

Zależnie od rodzaju stwierdzonych uszkodzeń, remont może obejmować różne zakresy koniecznych robót - wymianę tylko nawierzchni, wymianę nawierzchni i warstw podposadzkowych lub kompleksową renowację całej konstrukcji.

Nowa nawierzchnia tarasowa

Remont ograniczony do zmiany nawierzchni tarasu wykonuje się wtedy, gdy pozostałe warstwy tarasowe są prawidłowo wykonane i w dobrym stanie, a na płycie tarasowej utworzony jest spadek o nachyleniu ok. 2%. Przy takim zakresie remontu z reguły zrywa się stare płytki i po odpowiednim przygotowania podłoża układa nową warstwę nawierzchniową.

Wyrównanie podłoża

Do wyrównywania betonowego podłoża nie można używać zwykłych zapraw cementowych, gdyż nie gwarantują one dostatecznej przyczepności, co w konsekwencji prowadzi do ich pękania i odspajania. Zależnie od wymaganej grubości warstwy wyrównującej używa się różnych, gotowych wylewek podłogowych.

W przypadku tarasów, gdzie wymagane jest nachylenie posadzki, nie można stosować podkładów samorozlewnych, gdyż podczas nakładania będą dążyć do wypoziomowania podłoża. Dlatego wykorzystuje się zaprawy posadzkowe wyrównywane ręcznie lub mechanicznie o zakresie grubości 5-30 mm lub 10-80 mm - zależnie od potrzeb. Przed ich nałożeniem należy utworzyć warstwę kontaktową ze specjalnej emulsji zmieszanej z drobnym kruszywem. Drobniejsze nierówności (do 5 mm) można wyrównać przy użyciu zaprawy klejowej do płytek ceramicznych. Podłoże można też wyrównać metodą szlifowania maszyną do betonowych powierzchni.

Może cię zainteresować

Czym najlepiej ogrzać się na tarasie? Jak zamocować słup drewniany do betonu? Jak montować palisadę betonową? Jak pozbyć się mchu z trawnika, podjazdu i schodów domowym sposobem? Jak stworzyć zacienione miejsce wypoczynku na tarasie i w ogrodzie? Markiza sterowana ręcznie czy automatycznie? Jaka powinna być nowoczesna pergola? Lekkie i wytrzymałe zadaszenia - nad tarasem, altaną i drzwiami wejściowymi Dlaczego warto wybrać zadaszenia z firmy Alukov? Zaplanuj aranżację otoczenia domu! Jak zabezpieczyć drewno w ogrodzie przed próchnicą? Jak produkowany jest Kompozyt Drewna WPC - idealny materiał na tarasy, podesty, elewacje i ogrodzenia? Jak prawidłowo układać płyty chodnikowe? Drewno we wnętrzach, na elewacjach i tarasach - dlaczego warto? Jakie drewno na taras? Deski kompozytowe - 10 najczęściej zadawanych pytań Montaż daszka nad drzwiami wejściowymi

Zobacz więcej Zwiń

Tworzenie dylatacji

Powierzchnia tarasu narażona na znaczne zmiany temperatury - latem może nagrzewać się do 60°C, a zimą zamarza do -20°C i ulega znacznym ruchom termicznym - kurczy się lub rozszerza. Zniwelowanie tych naprężeń wymaga utworzenia dylatacji - szczelin wypełnionych materiałem elastycznym, dzielących nawierzchnię na pola o bokach 3-4 m oraz biegnących na styku ze ścianą domu.

Dylatacje powinny przechodzić przez podłoże i warstwę nawierzchniową przy szerokościach szczeliny w zakresie 6-10 mm. Ze względów estetycznych istotne jest takie rozmieszczenie dylatacji, aby odpowiadały wymiarom płytek nawierzchniowych bez konieczności ich przycinania.

Jeśli trzeba utworzyć dylatacje w istniejącym już podkładzie, wykorzystuje się szlifierkę kątową z tarczą diamentową. Szerokość nacięcia powinna wynosić 6-8 mm lub umożliwiać wstawienie systemowej listwy dylatacyjnej. W tradycyjny sposób szczelinę wypełnia się sznurem lub taśmą dylatacyjną do poziomu istniejącej podłogi, a nad dylatacją należy przykleić paski uszczelniające wtopione w izolację podpłytkową.

Na płycie tarasowej powinna być również utworzona dylatacja obwodowa wzdłuż ścian domu, która oddziela konstrukcję budynku od tarasu, umożliwiając np. niezależne osiadanie, gdy są różnie fundamentowane. Z reguły wymagana jest dla tarasu spoczywającego na gruncie, a jej utworzenie będzie dość trudne ze względu na ograniczony dostęp w miejscu styku. Jednak przy stabilnym posadowieniu można z niej zrezygnować, tworząc jedynie dylatację brzegową w pokryciu płytkowym.

Hydroizolacja podpłytkowa tarasu

Wykonanie izolacji podpłytkowej, nazywanej także hydroizolacją zespoloną, stało się możliwe dzięki nowoczesnym produktom chemii budowlanej, gdyż - używane dotychczas bitumiczne materiały hydroizolacyjne - uniemożliwiały bezpośrednie układanie na nich płytek ceramicznych.

Stosowane są dwa rodzaje hydroizolacji zespolonej - w formie cienkowarstwowej powłoki z tzw. płynnej folii lub elastycznych zapraw wodoszczelnych.

Hydroizolacja podpłytkowa tarasu, fot. Knauf.

Płynna folia, dzięki dużej elastyczności, ma zdolność do krycia rys o szerokości do 3-5 mm, a na tarasach należy używać folii przeznaczonej do stosowania na zewnątrz. Nakłada się ją dwukrotnie w odstępie co ok. 6 h na suchą i odkurzoną powierzchnię betonową pędzlem lub wałkiem. Płytki można przyklejać po upływie 24 h od nałożenia ostatniej warstwy, a średnie zużycie wynosi 0,5-0,8 kg/m2.

Zaprawy wodoszczelne są dostępne w dwóch odmianach jako jedno- i dwuskładnikowe. Przed nałożeniem podłoże powinno być wilgotne, a kolejne warstwy nakłada się pędzlem bądź szpachlą w odstępach co ok. 3h. Łączna grubość powinna wynosić 2-3 mm, co odpowiada zużyciu 3-4 kg/m2. Istotne znaczenie dla szczelności i trwałości tarasu ma prawidłowe wykonanie połączenia warstw tarasowych ze ścianą budynku. Podstawowym warunkiem jest wywinięcie izolacji przeciwwilgociowej na ścianę domu do wysokości 10-15 cm, a w trakcie układania izolacji podpłytkowej w narożach wkleja się wkładkę z taśmy izolacyjnej, osłaniającą sznur umieszczony w dylatacji obwodowej.

Układanie płytek

Płytki ceramiczne na tarasie układa się, używając do tego celu wyłącznie elastycznej zaprawy klejowej. Powinna być ona nakładana w taki sposób, aby pod płytkami nie tworzyły się puste przestrzenie, gdzie ewentualnie mogłaby zatrzymywać się woda. W tym celu klej nakłada się pacą zębatą, nie tylko na podłoże, ale również na płytkę. Układ pasków zaprawy przy mocowaniu powinien być wzajemnie prostopadły, co zapewnia równomierne rozłożenie się kleju pod płytką.

Zaprawę klejową nakłada się przy pomocy pacy zębatej na podłoże i na płytkę, fot. Kreisel.

Po 2 dniach od montażu płytek należy wykonać spoinowanie. Zaprawę nakładamy packą lub szpachelką gumową w przerwy między płytkami, fot. Kreisel.

Usuwanie nadmiaru zaprawy z płytek na tarasie

Nadmiar zaprawy ostrożnie usuwamy wilgotną gąbką ruchami ukośnymi do siatki spoin, fot. Kreisel.

Innym sposobem, szczególnie przydatnym przy układaniu płytek o dużych rozmiarach, jest użycie specjalnej zaprawy upłynnionej, która po dociśnięciu równomiernie rozpływa się pod płytką. Przy prawidłowo montowanych płytkach powinno wystąpić wyciśnięcie zaprawy na całym obwodzie, a jej nadmiar usunięty szpachelką. Szerokość fug zależy od wielkości płytek i powinna stanowić nie mniej niż 2% ich największego wymiaru.

Do spoinowania należy użyć elastycznej zaprawy spoinującej, a w linii przebiegu dylatacji w warstwie podkładowej umieszcza się ozdobną listwę dylatacyjną. Na nawierzchni narażonej na długotrwałe nasłonecznienie trzeba wykonać tzw. dylatacje pozorne w postaci fug wypełnionych specjalnym silikonem, rozmieszczone co ok. 2 m. Ze względu na ochronę przed zabrudzeniem i dodatkowe zabezpieczenie przed wnikaniem wody, pas ściany przy podłodze tarasu należy pokryć płytkami ceramicznymi. Nie mogą one stykać się bezpośrednio z nawierzchnią tarasu - w narożniku pozostawiamy przerwę dylatacyjną wypełnioną sznurem dylatacyjnym osłoniętym warstwą silikonu. Górną krawędź płytek cokołowych zabezpieczamy silikonem lub masą poliuretanową.

Autor: Redakcja BudujemyDom

Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

fot. otwierająca: A. Werner

Tylko u nas kupujesz
Projekt z opieką eksperta

więcej projektów

Zdaniem naszych Czytelników

demo

29 Apr 2022, 16:13

16 godzin temu, vlad1431 napisał: Bardziej martwie się jak to będzie wyglądać po tym, jak słońce będzie operować przez kilkanaście godzin dziennie. Mam na ogrodzie, chyba już 6 lat, bez żadnych zmian.